Ο ΛΟΧΑΓΟΣ
(Έβρος, Τρίγωνο, 1974)

Όλοι απορήσαν με του λοχαγού τα λόγια
γιατί τον ξέρανε δειλό:
"Φέρτε ένα τζιπ!
Θα πάω γι αναγνώριση!
Πρέπει να μάθουμε τι κάνει ο εχθρός
Οι σκύλοι στέκουνε απέναντί μας έτοιμοι
να μας ρημάξουν-να μας φαν
και μεις δεν ξέρουμε ακόμα ούτε
πού έχουν συγκεντρώσει τις δυνάμεις τους.
Φέρτε ένα τζιπ!
Θα πάω να μάθω!

Θα κρύψω το αυτοκίνητο στην όχθη
θα τρέξω προς το Τρίγωνο
θα προχωρήσω προς το πρώτο τους πολυβολείο
ύστερα βόρεια, ώσπου να δω
περνώντας δίπλα-μέσα απ’ τις γραμμές τους
ωσπου να μάθω ό,τι χρειάζεται
να τους τσακίσουμε όταν κοπιάσουν.

Κι αν κάνουν πως με μυριστούν
κι αν μ’ εντοπίσουν
και μου ρίξουνε
α! δεν κιοτεύω εγώ στα τούρκικα τερτίπια
δε με τρομάζει ο κίνδυνος εμένα-οι σφαίρες
ήχος ευχάριστος είναι στ’ αυτιά
όταν γνωρίζω πως προσφέρω στην πατρίδα.
Φέρτε ένα τζιπ!
Θα πάω γι αναγνώριση!"

To ’λεγε τόσο σοβαρά που τον πιστέψανε.
Κάποιος επήγε για το τζιπ.
Μα ’κει που περιμένανε να ’ρθεί, ακούσανε απ’ το
ραδιόφωνο
πως στη Ζυρίχη είχε υπογραφτεί ανακωχή. 
Κι αυτή ήταν η εξήγηση του τόσου θάρρους-
το ’μαθε ο πανούργος λίγο πριν
και βγήκε απ’ τη σκηνή του να τους καταπλήξει.