Σάββατο 26 Μαΐου 2018

ΜΟΝΩΣΙΣ

Δε θέλει μέσα στη βοή να ζει του αθλίου κόσμου.
Δε θέλει κύμβαλα κενά ν’ ακούει να χτυπάν.
Άλλος του έχει οριστεί ο κόσμος ο δικός του.
Άλλοι ουρανοί τον παίρνουνε κι άλλοι καιροί τον παν.

Σκιές δεν θέλει δολερές να του κρατούν το φως του
στις λίμνες των ονείρων του φαύλοι να κολυμπάν.
Τις υψηλές βουνοκορφές όπου φυλάει εντός του
δεν θέλει αλλοπρόσαλλα βέβηλοι να πατάν.

Θέλει να φτάνει ως αυτόν σαν ψίθυρος σβησμένος,
σαν μακρινός αντίλαλος του κόσμου ο αχός
κι εκείνος μ' όλα μακρινός κι απ’ όλα ξεχασμένος

σ’έναν καινούργιο θάνατο να δίνεται καθώς
πάνω σε κίτρινα χαρτιά ολημερίς σκυμμένος
θα συνταιριάζει τους σβηστούς τους ήχους μοναχός.