“ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΙΗΤΕΣ!”

-Πώς λέγεται ο πελάτης σας;
-Ιησούς.
-Κι ο τόπος του καταγωγής;
-Η Ναζαρέτ.
-Τ’ όνομα του πατέρα του;
-Ιωσήφ.
-Και επαγγέλλεται;
-Ποιητής

-Κύριε Ιησού λυπάμαι-θα σας διώξουμε.
Δε θέλουμε ποιητές.
Έχουνε τόσο διάφορες ιδέες από μας…
Καλά είμαστε τακτοποιημένοι
με τα εργοστάσια
με τα όπλα
με τις μηχανές μας.
Κύριε Ιησού λυπάμαι-θα σας διώξουμε.
Δε θέλουμε ποιητές.
Εχετε τόσα εναντίον σας...
Θέλετε ν’ αγαπάει ένας τον άλλο-
πώς θ’ αγαπήσω κάποιον
που θέλει να μου πάρει τα λεφτά
(αλήθεια επισκεφτήκατε ποτέ σας
ψυχολόγο;)

Ακόμα λέτε… για να δω…
Α! Ναι! Μακάριοι οι πτωχοί...
με συγχωρείτε που γελώ
συνήθως ξέρετε είμαστε ευγενέστατοι εδώ…

Κύριε Ιησού λυπάμαι-
θα σας διώξουμε.
Δε θέλουμε ποιητές.

Πάρτε τον!
Ο στρατιώτης
θα σας διαβάσει τα δικαιώματά σας.
Σε μας
και οι φυλακισμένοι έχουν, κύριε, δικαιώματα.
Πηγαίνετε.
Περνώντας από τη Γεθσημανή μπορείτε αν θέλετε
να κάνετε ένα τηλεφώνημα.
Δε θέλουμε ποιητές.