Η Ελλάδα έχει ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων, μας λένε.
Πούντη;
Η Ελλάδα έχει κύριοι ιστορία διακοσίων δύο χρόνων.
Έλληνες σκόρπιοι υπήρχαν πάντοτε όπως υπάρχουν πάντοτε σκόρπια και άλλοι λαοί, είτε τελικά χαμένοι σήμερα, είτε κρατικές οντότητες ως σήμερα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η Κίνα υπήρχε και υπάρχει για χιλιετίες. Και σήμερα είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του κόσμου, ενώ ετοιμάζεται να πάρει τα πρωτεία και στην Άμυνα.
Το Ιράν (μαζί με την Ρωσία), είναι σήμερα το αντίπαλο δέος της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, όπως ήτανε και στον καιρό της αρχαίας Αθήνας-του ΝΑΤΟ της τότε εποχής.
Η Αίγυπτος είναι μια δημοκρατία σοβαρή, δυναμική, με κύρος παγκόσμια.
Οι Εβραίοι, παρά τα όσα πάθανε κατά καιρούς, είναι σήμερα μια υπολογίσημη δύναμη, έστω ελέω Αμερικής, και ο λόγος της μετράει από δω κι από κει.
Οι έλληνες;
Οι Έλληνες, μόλις πριν από διακόσα χρόνια οι ξένες Δυνάμεις
( Αγγλία, Ρωσία, Γαλλία) τους έκαναν κράτος. Και όχι γιατί το άξιζαν, αλλά γιατί οι ξένοι ήθελαν μια γεωγραφική οντότητα ανάχωμα για την κάθοδο της Ρωσίας στη Μεσόγειο.
Εδιώξανε λοιπόν τους τούρκους απ' τον τόπο, κι Έλληνες μας βαφτίσαν από κάποιους που παλαιά ζούσαν εδώ.
Μετά, έτσι έτοιμους, μας δώσαν μια κλωτσιά και από τότε πια εμείς περήφανοι γυρνάμε.
Εκείνοι μας λαδώνουν κάθε τόσο, τα σύνορά μας καθορίζουν,
τους ολυμπιακούς κάνουν αγώνες μας, τους τρομοκράτες μας πιάνουνε, μας δίνουν όπλα και πηλίκια και στολές και λέμε μεις "οι ένοπλες δυνάμεις μας",λεφτά μας δίνουνε και λέμε μεις "η οικονομία μας".
Όμως κι εμείς από την άλλη τους δουλεύουμε πιστά. Τις κυβερνήσεις έχουμε που αυτοί μας λένε, οι εφημερίδες κι οι τηλεοράσεις μας γράφουν και λένε ό,τι αυτοί διατάξουνε
κι ως για μπογιά, βάζουμε μπόλικη, όταν σκυμμένοι τα παπούτσια τούς γυαλίζουμε.
Κι έχουμε εθνάρχη τον Καραμανλή, κι έχουμε εθνική σταρ την Αλίκη Βουγιουκλάκη, κι έχουμε κωμικό τον Σεφερλή, κι έχουμε τρακόσα κοράκια για βουλευτές, κι έχουμε υπουργεία παραρτήματα των Αμερικανικών υπουργείων, κι έχουμε «σειρές» (Πανθέοι, Έρως Φυγάς, Η Γη της Ελιάς, Οι Πανθέοι, Η Μάγισαα, Το προξενιό της Ιουλίας, για να περιοριστώ σε σημερινές), όπου μέσα σε ένα δωμάτιο η κάμερα παίρνει για μισή ώρα το πρόσωπο ενός ηθοποιού, μετά περιμένουμε να πάει η κάμερα και να πάρει το πρόσωπο του συνομιλητή του και ούτω καθεξής, κι έχουμε κόμματα ανεύθυνα και δοτά, που φροντίζουν για την ευτυχία των αρχηγών και των παρατρεχάμενών τους.
Και αφού όλα είναι διαλυμένα μέσα στο «κράτος» μας, ήρθε και ο Κασσελάκης να εφαρμόσει το αμερικανικό σύστημα σε ένα κόμμα-αντρείκελο, συνηθισμένο σε μια ανεύθυνη, δουλική, τυχάρπαστη «διακυβέρνηση» από έναν δοτό και δαχτυλιδένιο Χαζοχαρούμενο ολκής βουτυρομπεμπέ.
Και φυσικά μέσα στην τυχαιότητα και στο αλαλούμ που χαρακτηρίζει την Ελλάδα, μέσα σε μια χώρα όπου ο κοτζαμπασιδισμός ακόμα κυριαρχεί (και πώς να μην κυριαρχεί αφού οι παππούδες και οι προπαππούδες μας-τόσο κοντινά στην εποχή μας πρόσωπα-τα ζούσαν αυτά επί τόσα χρόνια που η κατάσταση αυτή να έχει μπει στο ντι εν έι μας), όπου η μίζα είναι προϋπόθεση επιτυχίας, όπου τα Υπουργεία τύποις μόνον υπάρχουν, δεν πρόκειται να πετύχει η προσπάθεια όποιου Κασσελάκη, έστω και αν αυτός έχει τις καλλίτερες προθέσεις.
Εκείνο που θα μπορούσε να είχε λείψει από τον Κασσελάκη ήταν η δήλωση από τον ίδιο της διαφορετικότητάς του-όπως τη λέμε.
Τόσοι πρωθυπουργοί και υπουργοί έχουν περάσει, που είχαν αυτή την διαφορετικότητα, όμως, ποτέ δεν την δήλωσαν δημόσια.
Έχω την υποψία ότι αυτό ήταν έργο της Αχτσιόγλου. Ότι αυτή δηλαδή τον έσπρωξε να κάνει αυτή την ενημέρωση στο λαό. Επειδή δηλαδή αυτή, στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, είχε δηλώσει (ακκιζομένη μάλιστα μπρος στον φακό), ότι έχει γκόμενο τον Τζανακόπουλο, έπεισε τον Κασσελάκη να προχωρήσει στην σχετική δήλωσή του, τάχα για να δείξει ότι είναι φιλαλήθης όπως αυτή, και ότι δεν έχει μυστικά από τον λαό του  ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως και νάχει, εύχομαι να βγει κάτι καλό  από τον ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο κάμμα που, έστω στα λόγια μόνον αριστεροφέρνει, μιας και το άλλο αρισταρό κόμμα, το ΚΚΕ, κοιμάται τον ύπνο όχι του δικαίου, αλλά του αδίκου…