Ο ΚΑΙΡΟΣ

Γέρνουν πια οι χρόνοι πάνω του βαρείς.
Άγνωρος εστήθη γύρω του χορός
και φωνή ακούει-μέσα του θαρρείς-
"πέρασε ο καιρός! -πέρασε ο καιρός!"

Στάθηκαν οι μέρες- πια δε συναλλάζουν
κι ένας φόβος γύρω είναι φανερός
και τα πράγματα όλα σαν να του φωνάζουν
"πέρασε ο καιρός! -πέρασε ο καιρός!".

Πλέον δεν αρχίζει τίποτε. Το τέλος
έχει σ' όλα δώσει, κρύος, φθονερός,
ένας πικροχάρος, όπου σαν Οθέλλος
κράζει τρομερός:"ΠΕΡΑΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ!"