ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ

Ατέρμονη ρουτίνα στη δουλειά
κάποτε κάποτε μι' αγκαλιά
αγώνας άγχος και φασαρία
η ίδια πάντοτε ιστορία.

Από το λίκνο κι ως τη θανή
χαρά κι ελπίδα δε θα φανεί
η ζήση πόνος-μονάχα πόνος'
και μόνος ο άνθρωπος-μόνος-μόνος.

Μικρά-μεγάλα όλα φθορά
κι όλα πουλιούνται στην αγορά
τιμιότη, ζήλεια, αιδώς, βλακεία
όλα στο κόστος-μικρή αξία.

Και προχωρούμε χωρίς σκοπό
προς δύο μέτρα χώμα νωπό'
κι όλη η πορεία μας μια Οδύσσεια
από τη μήτρα στα κυπαρίσσια.