Στις 26 Μάη (του 2023) είχα γράψει το παρακάτου εδώ:
«Να μιλήσω λίγο και για το άλλο θέμα που έχει γίνει δεύτερο μπροστά στις εκλογές-για την Πισπιρίκου.
Από ό,τι ακούω όχι μόνον από την αρχή αλλά και μέχρι σήμερα, όλες οι κατηγορίες εναντίον της είναι… η εξής μία: ότι έδειχνε απαθής για όσα συνέβαιναν στις κόρες της.
Και ακούς αυτό να λέγεται από διάφορα στόματα μαρτύρων, με λόγια άλλα κάθε φορά. Αν δείτε τις ειδήσεις όποιου είδους, θα το δείτε αυτό.
Πρέπει μήπως να τιμωρηθεί γιατί έχει αυτό τον χαρακτήρα;
Ακούστε λοιπόν μια περίπτωση ανθρώπου παρόμοια με αυτήν, που την έζησα από κοντά.
Όταν φοιτούσα στο Πανεπιστήμμιο της Θεσσαλονίκης, είχαμε έναν συμμαθητή-δεν είναι ανάγκη να πω το όνομά του-, που οτιδήποτε και να έλεγε, το συνόδευε με μια έκφραση του προσώπου του σαν να κορόϊδευε εκείνον στον οποίο μιλούσε. Έλεγε ας πούμε σε κάποιον «έχεις ένα τσιγάρο γιατί εμένα μου τέλειωσαν;», ενώ ταυτόχρονα το πρόσωπό του έπαιρνε την έκφραση ανθρώπου που λέει ψέματα, και  μάλιστα σε κείνον από τον οποίο περίμενε να του δώσει ό τι του είχε ζητήσει.
Όλους τους εκνεύριζε αυτή του η συμπεριφορά. Και λέγαμε μέσα μας ότι «ψέματα λέει», και  άλλοι του ικανοποιούσαν το αίτημά του (όπως π. χ. στην παραπάνω περίπτωση), ενώ άλλοι, χολωμένοι ή εκνευρισμένοι από την συμπεριφορά του αυτή, δεν το έκαναν.
Αν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος βρισκόταν κάποτε αντιμέτωπος με την κατηγορία τριών φόνων, θα συμπεριφερόταν όπως πιο πάνω περιέγραψα, είτε μιλούσε με γιατρούς, είτε φώναζε κάποιον για να τον βοηθήσει (για κάποιο περιστατικό ανάλογο με την περίπτωση της Πισπιρίκου ), γιατί έτσι τον οδηγούσε το ντι εν εϊ του να κάνει.
Και να γιατί το υποστηρίζω αυτό.
Ο άνθρωπος αυτός, στα τριάντα του χρόνια αρρώστησε από Ca του πνεύμονος. Και, δυστυχώς, μας άφησε σ’ αυτή την ηλικία από τη νόσο αυτή.
Ε! λοιπόν, προσέξτε σας παρακαλώ. Κατά τη διάρκεια της ασθενείας του και μέχρι της κοιμήσεώς του (επιτρέψτε μου να το λέω έτσι γιατί ήταν άγιος άνθρωπος, ήταν ο καλλίτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου-και αυτή είναι η πίστη και η γνώμη όλων των συμφοιτητών) που έγινε σε ένα χρόνο περίπου μετά από τη διάγνωση, ίδια μιλούσε και τότε σε όλους όπως πριν. Και ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥ (την οποία ήξερε πολύ καλά όντας γιατρός), την ίδια αυτή έκφραση «ειρωνείας» είχε και πάλι….
Και δεν ξέρω εγώ αν είναι ένοχη η Πισπιρίκου ή όχι, όμως δεν θα ήθελα να ακούω ότι ο τρόπος με τον οποίο κάλεσε τον γιατρό ή ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούσε ενώ οι γιατροί πάσκιζαν να συνεφέρουν κάποιαν  κορούλα της, είναι στοιχείο ενοχής της, πάνω στο οποίο μάλιστα θα στηριζόταν και μία πιθανή καταδίκη της.
Θα μου πείτε: «Οι ψυχολόγοι θα κάνουν τη δουλειά τους».
Αναμφίβολα.  Όμως βλέποντας μετά από τόσους μήνες να επιμένουν οι μάρτυρες στα όποια παραπάνω είπα, θέλοντας μάλιστα αυτοί με αυτά να αποδείξουν ότι η Πισπιρίκου έκανε τα εγκλήματα, σκέφτομαι: Τι διάολο, δεν έχουν μάθει ακόμα ότι δεν παίζει  ρόλο αυτό στην υπόθεση;»
Προχτές είδα ότι ο Κούγιας παραιτήθηκε, γιατί αγανακτεί όταν  βλέπει ότι η Πισπιρίκου θεωρείται ένοχη γιατί είχε την τάδε ή την τάδε έκφραση στο πρόσωπο ή την τάδε αντίδραση όταν, ας πούμε πήγαινε να φωνάξει τον γιατρό γιατί κάτι έπαθε η κόρη της, ή την ώρα που οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν την κόρη της-ή τις κόρες της.