ΟΙ ΩΚΕΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΝΕΡΟ ΜΑ ΑΙΜΑ

Οι ωκεανοί δεν έχουνε νερό μα αίμα
και τα φαράγγια βαθιές είναι πληγές
στης γης το σώμα.
Σπυριά κακόφορμα τα όρη της κι οι λόφοι.

Μια στρογγυλή αρρώστια όλη η γη
που απέλπιδα γυρνάει μες στα χάη
γιατρειά ζητώντας για μια αρρώστια ανίατη.

Εμείς μικρόβια πάνω της
με τ’ άλλα ζώα-τ’ αδέρφια μας μικρόβια-
εμείς μικρόβια πάνω της
το αίτιο του κακού.

Μαζί της ταξιδεύοντας
η γιατρειά θα έρθει
όταν χαθούμε και οι δυο μαζί-
και μείς και κείνη.