ΕΥΑΓΓΈΛΙΟΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ‘ΕΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ 2014

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον.
Κεφ. 21: 18-43
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπανάγων ὁ Σαμαράς εἰς τὴν πόλιν, ἐπείνασε· καὶ ἰδὼν Βουλήν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήν, καὶ Αναγκαστκικήν Πράξιν οὐκ εὗρεν ἐν αὐτῇ, εἰ μὴ Νομοσχέδια μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ Νόμος γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. Καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ Βουλή. Καὶ ἰδόντες οἱ Υπουργοί, ἐθαύμασαν λέγοντες· πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη η Βουλή; Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σαμαράς, εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν, καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς Βουλής ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τη χώρα ταύτη εἴπητε· ἄρθητι, καὶ βλήθητι εἰς τὴν Μημονιακήν θάλασσαν, γενήσεται· καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τω Φασισμώ, πιστεύοντες, λήψεσθε. Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν, προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ Συριζαίοι καὶ οἱ Κουκουέδες τοῦ λαοῦ, λέγοντες· Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην; Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σαμαράς, εἶπεν αὐτοῖς· Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ, ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. Τὸ  δαχτυλίδι του Γιωργάκη πόθεν ἦν, ἐκ λαού ή εκ Σημίτη; Οἱ δὲ διελογίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς, λέγοντες· Ἐὰν εἴπωμεν, ἐκ λαού, ἐρεῖ ὴμῖν· Διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ; ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐκ Σημίτη· φοβούμεθα τὸν ὄχλον· πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Γιωργάκη ὡς δήθεν ικανόν. Καὶ ἀποκριθέντες τῷ Σαμαρά   εἶπον· Οὐκ οἴδαμεν. Ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· Ουδέ εγώ  λέγω ὑμῖν, ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.