ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΤΑΝΙΑΣ  
(Λος Άντελες 1988)

«Εδώ έμαθα να λέω ψέματα.
Ότι ρωτούνε αν ξέρω, το κατέχω.
Ενώ δεν ξέρω τίποτα λέω ναι.
Ύστερα μια δυο φορές και το ’μαθα στ’ αλήθεια.
Έτσι να κάνεις πρέπει Τζωρτζ και συ
Αλλιώς δουλειά δε θα βρεις.

Και να γελάς.
Αυτοί γιατί γελούν νομίζεις;
Μήπως γιατί είναι ευτυχείς;
Όχι, τον εαυτό τους κοροϊδεύουν.

Ψέματα λέγε Τζωρτζ.
Καθόλου μην τους λογαριάζεις.

Και μάθε να γελάς.
Τη δυστυχία τους το γέλιο δείχνει
Σε μας τους Ευρωπαίους
Που ξέρουμε και είμαστε όταν πρέπει σοβαροί.
Και τι σημαίνει άλλο
Στη δυστυχία τους όταν γελούν
Παρά πως ειν’ τουλάχιστον ανόητοι;  
Ναι, ανόητοι είναι Τζωρτζ.

Συ γέλα κοροϊδεύοντάς τους.  
Το γέλιο το άτοπο, το αστήριχτο, το αναίτιο,
Αυτό θα είναι το εισιτήριο στην επιτυχία σου.
Εδώ που βρέθηκες
στην πλούσια Αμερική
μπορείς να ψεύδεσαι και να γελάς;
Έχεις σωθεί.»