Ευαγγέλιο Κυριακής, Κατά Ιωάννη ΙΒ'(12) 1-18
Ὁ οὖν Μητσοτάκης πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ἦν Μετρό το  τεθνηκός, ὃ ουκ  ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Νομαρχιακή Επιτροπή  διηκόνει· το δὲ Μετρό ουκ ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ.
ἡ οὖν Γιογατζή Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Μητσοτάκη καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ· το δὲ Νοσοκομείον ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου.
λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Καραμανλής Κωνσταντίνος ο εκ Πρώτης Σερρών, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι·
διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων ευρώ καὶ ἐδόθη πτωχοῖς;
εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν.
εἶπεν οὖν ὁ Μητσοτάκης· ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ενταφιασμού μου τετήρηκεν αὐτό.
τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.
῎Εγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Συριζαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν ᾿Ιησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸ Μετρό ἴδωσιν ὃ έλεγεν ότι ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν.
ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ σκιώδεις υπουργοί ἵνα καὶ τὸ Μετρό έτι ἀποκτείνωσιν,
ὅτι πολλοὶ δι’ αὐτὸ ὑπῆγον τῶν ᾿Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν ᾿Ιησοῦν.
Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι επιστρέφει Μητσοτάκης εἰς Αθήνας,
ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Μπάιντεν, ὁ πρωθυπουργός όλων των ελλήνων.
εὑρὼν δὲ ὁ Μητσοτάκης Μερσέντες ἐκάθισεν ἐπ’ αὐτήν, καθώς ἐστι γεγραμμένον·
μὴ φοβοῦ, θύγατερ Νου Δου· ἰδοὺ ὁ αρχηγός σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ Μερσέντες.
Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Μητσοτάκης, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ συμφωνημένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ.
᾿Εμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ’ αὐτοῦ ότι νέας κλίνας ΜΕΘ ενεκαινίασεν εν Συμπρωτευούση
διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον.