ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Το «κρα» πλανιέται στον αέρα
δεκαετίες τώρα σαν ηχώ
που ανανεώνεται
από καιρού εις καιρόν
από κοράκια φασιστοδεξιά:
Παπαγικά, Καραμανλένια,

ή Ραλλικά, ή Αβερωφένια
ή Εβερτικά εμετικά
Σαμαρικά, και σήμερα,
με κρώξιμο ένα ηχηρό,
από ανηψιοκαραμανλικό
χοντρό χοντρό ένα κοράκι.

Και τους αδύναμους τρομάζει
και χαλυβδώνει τους μιαρούς.
Κι όλο βρωμίζεται
ο αέρας που περνά
κι οι έλληνες όλο αρρωστούν
κι από τον πυρετό τους καίνε.

Και «κρα» και «κρα», πουλάκια
στα δέντρα πάνω δε λαλούν.
Και σκιάχτρο δεν υπάρχει
να διώξει το μαυρόπουλο
κι ούτε πλεμόνι ένα γερό
να καθαρίσει τον αέρα.