ΜΗΤΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΟΣ
(Παπανδρέου άρρωστος)

(Μιας και στο Νοσοκομείο δε μπορούν οι δυο να πάνε
Από δω Μήτρος και Γιάννος όσο το μπορούν βοηθάνε)

Η αρρώστια του Πρωθυπουργού συνέχεια επιδεινώνεται
Και τούτο το περιοδικό πάλι ανασκουμπώνεται
Να σώσει ανιδιοτελώς και πάλι την κατάσταση
Που είναι η χειρότερη από την Επανάσταση.
Κι αυτό γιατί αμφισβήτηση υπάρχει τεραστία
Για το αν υπάρχει πράγματι πρωθυπουργός ή όχι.
Και όσο η περίπτωση κι αν μοιάζει να ’ναι αστεία
Όμως η Ελλάδα σε ξηρού πατάει τώρα κώχη.

Υπάρχει ο πρωθυπουργός ή τάχα δεν υπάρχει;
"Ναι" λέει ο επίτροπος ο κυβερνητικός.
"Οχι" ο Εβερτ απαντά ο σ’ όλα ειδικός,
"Κι αν λέει ο Χυτήρης ναι, τελείως χαμένα τάχει."
"Υπάρχει" λέει η Μιμή το σοβαρό της παίρνοντας.
"Υπάρχει" λέει το ΠΑΣΟΚ τα φτωχαδάκια γδέρνοντας.
"Υπάρχει" λεν οι γέροντες απανταχού του κόσμου.
"Υπάρχει" λέει κι ένας τυφλός: «ορκίζομαι στο φως μου"
"Δεν υπάρχει" λέει με πείσμα η διωχθείσα Μαργαρίτα.
"Δεν υπάρχει" λένε όσοι του ΠΑΣΟΚ δεν τρώνε πίτα.
"Δεν υπάρχει" λεν ατάκα οι αβάσταγοι δελφίνοι.
"Δεν υπάρχει" λένε κι όσοι το βαλάντιο τους φθίνει.
Κι όλοι λένε μες στο κράτος
Και φωνάζουνε αρκούντως
"Δεν τον βλέπετε; Να-νάτος.'"
"Δεν τον βλέπουμε. Που-πούντος;"
Κι όλα τάχουν παρατήσει
Κι έχουν όλοι παλαβώσει
Να ρωτάνε αν θα ζήσει
Η' αισίως θα τα τεντώσει.

ΜΗΤΡΟΣ
Ακουσα ότι σε μία πυρετού μεγάλη κρίση
Πριν ακόμα ν’ αναπνέει με αναπνευστήρα μόνο
Φίλησε το Μητσοτάκη.

ΓΙΑΝΝΟΣ
                                         Και τον Εβερτ θα φιλήσει
Κι ίσως και τη Μαργαρίτα. Αρκεί νάχει λίγο χρόνο.
                                            
-Λες ο θεός να τον φωτίσει
έτσι τώρα πουν' κοντά του
κι ο Αντρέας να ξεχάσει
τ’ άθεα φερσίματα του
Και ν’ απλώσει τα δυό χέρια σα Χριστός επί του Ορους
Κι από το φτωχό κοσμάκη ν' αφαιρέσει λίγους φόρους;
Λες να βρει καλό ένα λόγο και για την Αμερική;
Λες τη νέα να χωρίσει τη γυναίκα πούχει πάρει
Και τη Μαργαρίτα πάλι νάχει σταφανωτική;
Λες στα δέντρα ν’ ανεβούνε και να κελαδούν οι σπάροι;

-Δεν πιστεύω. Είδα όμως ένα όνειρο κακό.
Πως ακέφαλο εβρήκαν οι γειτόνοι μας το κράτος
Και τους άναψε το αίμα το πολύ γειτονικό
Και μας κάνανε πολέμους κι είχαν νίκες κατά κράτος.

-Μη φοβάσαι τέτοια. Οχι. Εχουμε πρωθυπουργό.       
Κι αν λιγάκι πρωτοτύπως και με τρόπο όχι γοργό
Μα η Κυβέρνηση δούλευει κι αντίς λόγων του ριπές
Από τώρα ο Αντρέας θα μιλάει με ζωγραφιές.

-Δηλαδή;    

-Να! Υποθέτω πως για ό,τι τον ρωτάνε  
Σχήματα πολλά θα κάνει που αντίς του θα μιλάνε.
Θα τόνε ρωτάνε ας πούμε τι προβλέπει για τον τόπο
Και θα ζωγραφίζει εκείνος ένα πλοίο δίχως κόπο,
που μοναχά το κατάρτι θάχει αβούλιαχτο ακόμα.  
Θα τόνε ρωτούν ελπίδες αν κρατάει για το κόμμα
Και θα ζωγραφίζει εκείνος πρόβατα που χώρια βόσκουν.
Θα τόνε ρωτάνε: "Κρίσεις στο Πολίτευμα υποφώσκουν;"
Και εκείνος, φιλαλήθης, θα σχεδιάζει πέντε βόμβες.
«Και προβλέπετε θυμάτων να υπάρξουν εκατόμβες;»
Μια σελίδα μέχρι κάτου με σταυρούς θα τη γεμίζει.
"Και τί βλέπετε σαν λύση στη φουρτούνα που εγγίζει;"
Και κατάπληκτοι θα βλέπουν να σχεδιάζει ένα στέμμα.
"Μήπως είναι αυτό το σχήμα ένα ευτράπελο σας ψέμμα;
Στη Μιμή σας και στον θώκο μας ορκίζεστε επάνω;"
  Και πετώντας το μολύβι θα ψελλίζει: "να πεθάνω".

-Τελικά ποια γνώμη έχεις; Έχουμε πρωθυπουργό;   
Αν εμένανε ρώτησεις, ναι και όχι λέω εγώ.

-Αι απόψεις μας δεν ήσαν ουδεπώποτε κοιναί.
Αντιθέτως από σένα, όχι λέω εγώ και ναι.

                              -----




ΜΗΤΡΟΣ-ΓΙΑΝΝΟΣ
(μπρος στου Αντρέα τις δηλώσεις
τύφλα να ’χουν οι διαγνώσεις)


-Τάμαθες τα νέα βρε Μητρούση;     

-Οχι. Μήπως έγινε σεισμός;

-Όχι.

-Μήπως φτώχυναν οι  πλούσ’οι;

-Ούτε.

-Μην ξανάρθε φασισμός;

-Βρε συ ο νους σου στο κακό κάθε φορά πηγαίνει.
Δε θα το βρεις. Η είδηση είναι για τον Αντρέα.

-Πέθανε;

-Φάε τη γλώσσα σου. Σου είπα πως τα νέα
Είναι καλά. Και ειν' αυτά: ο Αντρέας δεν πεθαίνει.

-Καλά. Κι η πνευμονία του; Και ο αναπνευστήρας;
Αυτός του Χάρου έκρουε μέχρι προχτές τας θύρας.

-Τις έκρουσε-τις ξέκρουσε. Τελεία-δεν πεθαίνει.

-Ας το υποθέσουμε αληθές. Και τότε τί θα κάνει;

-Θα ζήσει.

-Ειν' απίστευτο. Το είπε ο Σκαλκέας;

-Οχι, παρά το δήλωσε ο ίδιος ο Αντρέας.
 
-Πώς δηλαδή το δήλωσε; Λέγε μου μωρέ Γιάννο…

-Να, άνοιξε το στόμα του και είπε: θα πεθάνω.

-Ε και λοιπόν;

-Τί και λοιπόν; θέλεις και τίποτ' άλλο;

-Μα δε μπορώ μον' απ’ αυτό συμπέρασμα να βγάλω.
Κι αφού χαζούλιακα με λες και βλάκα και κουτό
Πες μου εσύ πώς τάχατες φαντάζει δυνατό,  
Ενώ προλέγει φανερά κάποιος το θάνατο του
Αντίς γι αυτό να εννοείς εσύ το αντίθετο του;

-Βρε ο Αντρέας δεν είχε πει απ' την ΕΟΚ θα βγει;

-Ναι.

-Βγήκε;

-Επουλήθηκε μάλιστα για να μπει.

-Μήπως δεν είχε πάλι πει "θα διώξουμε τις βάσεις";

-Ναι. Αλλά δεν τις διώξαμε, αν θες εκεί να φτάσεις.  

-Μήπως αυτός δεν έλεγε "θα φύγουμε  απ' το ΝΑΤΟ";

-Το έλεγε.

-       Εφύγαμε;

-                        Οχι. Λοιπόν; Πιο κάτω.

-Δεν είπε πως ταυτότητα στους Ελληνες θα βγάλει
Και πως μ' αυτήν θα διόρθωνε των πολιτών το χάλι;

-Το είπε.

             -Ε, το έκανε;

                                   -Οχ ι.Και τί με τούτο;

-Α μωρέ Μήτρακα κι εσύ! Μυστήριο είσαι φρούτο.
Μωρέ δε βλέπεις;  Ο,τι πει, ποτέ του δεν το κάνει:
Είπε "θα φύγουμε" και δεν εφύγαμε.
Είπε "θα πάμε" και ποτέ δεν πήγαμε.
Είπε "θ’ αλλάξουμε" και δεν αλλάξαμε,
"θα καζαντήσουμε", και ερημάξαμε.
Κι αφού "πεθαίνω" δήλωσε, άρα δε θα πεθάνει!

                                  ------