ΤΟ ΜΑΡΑΚΙ ΜΟΥ

Το βλέμμα μου στο στήθος του
σα θα γυρίσω
το λάγνο μάτι σβήνει του
το κορακίσο.

Αν κάτι στο αυτί του
ψιθυρίσω
το αίμα του σπέρμα γίνε-
ται ταυρίσιο.

Κι όταν στο πόδι μου
το χέρι βάλει
το κιλοτάκι του
αμέσως βγάλει

και με ολόφλογο
τώρα το μάτι
βραχνά ψελλίζει: «πά-
με στο κρεβάτι!»