ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

 ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΣΙΠΡΑ
(πέντε μέρες πριν τις εκλογές τις μετά τα Μνημόνια)

-Κύριε Τσίπρα πιστεύετε αλήθεια ότι μπορεί να κερδίσετε αυτές τις εκλογές;
-Γιατί όχι; Όλα γίνονται.
-Του σπανού τα γένια γίνονται κύριε Τσίπρα;
-Όχι βέβαια. Μα με βλέπετε για σπανό;
-Ομολογώ πως ναι. Αν θυμηθώ και τα πεπραγμένα σας της περιόδου της πρωθυπουργίας σας μάλιστα, τότε θα έλεγα ότι δεν υπάρχετε καν. Για να το πω με τον δικό σας παιχνιδιάρικο τρόπο, θα έλεγα ότι είστε πεντάσπανος κύριε Τσίπρα-εννοώ αν το έλεγα με τον τρόπο των άστοχων και άπρεπων, και συνεπώς ηλιθίων λογοπαιγνίων που χρησιμοποιείτε εσείς.
-Κύριε Χολιαστέ!... Ηλίθια λογοπαίγνια εγώ; Ήρθατε εδώ για να μου πάρετε συνέντευξη ή για να με υβρίσετε;
-Αναλόγως. Εξάλλου όπως είπατε κι εσείς όλα γίνονται.
-Μπα! Για πέστε μου κάτι τέτοιο που έκανα…
-Να! Όπως όταν ο πρωθυπουργός είπε κάτι για το ηλεκτρικό ρεύμα, εσείς είπατε στη συγκέντρωσή σας την ίδια μέρα, αναφερόμενος στη λέξη αυτή του πρωθυπουργού, ότι το ρεύμα το δικό σας είναι μεγάλο-εννοώντας ότι έχετε «ρεύμα»-κόσμο δηλαδή μαζί σας. Τέτοια ηλίθια πράγματα εννοώ.
-Έχετε τη γνώμη λοιπόν ότι δεν πρόκειται να πάρω περισσότερες ψήφους από τον Μητσοτάκη;
-Ακριβώς όπως το είπατε. Και όχι μόνον γι αυτόν το λόγο, μα και για άλλους πολλούς.
-Κύριε Χολιαστέ εκτός από δημοσιογράφος είστε και ψηφοφόρος. Και από ό,τι καταλαβαίνω ψηφοφόρος όχι δικός μου.
-Ακριβώς.
-Και επειδή κάνω κάποια, ηλίθια κατά τη γνώμη σας λογοπαίγνια δεν θα με ψηφίσετε;
-Όχι μόνον γι αυτό.
-Υπάρχουν κι  άλλα;
-Πολλά. Μα όμως εδώ ήρθα για να σας ρωτήσω εγώ μερικά πράγματα και όχι για να με ρωτήσετε εσείς.
-Δεν πειράζει αυτό. Αν δεν σας πειράζει θα ήθελα να μου πείτε μερικά από αυτά τα πολλά που με καταδικάζουν κατά τη γνώμη σας σε ήττα στις εκλογές.
-Ευχαρίστως. Και πρώτα το μπουνταλάδικο ύφος και γέλιο σας. Γελάτε με το παραμικρό, και το κυριότερο, ακόμα και όταν δεν είναι αυτό με το οποίο γελάτε καθόλου αστείο. Γενικότερα έχετε ένα ύφος χαζοχαρούμενο, σαν να πρόκειται να είστε εσείς ο σίγουρος νικητής, και κάνετε προεκλογική εκστρατεία μόνον και μόνον επειδή έτσι είθισται, στην ουσία όμως απλώς το διασκεδάζετε το πράγμα.  
-Άλλο;
Καλό θα ήτανε να προσπαθήσετε να κόψετε εκείνες τις αναπηδήσεις που κάνετε όταν μιλάτε. Δείχνουν ότι είστε μικρός, ότι το καταλάβατε και προσπαθείτε αναπηδώντας να δείξετε μεγαλύτερος.
-Α! Έτσι!
-Και χειρότερα.
-Τι άλλο;
-Τι να πρωτοθυμηθώ: εκείνο το «θα βαράμε τα νταούλια και η Ευρώπη θα χορεύει», μόνον ένας ηλίθιος θα το έλεγε. Πηγαίνετε να ζητήσετε έλεος από τους Ευρωπαίους, και τους βρίζετε… Αν δεν είναι αυτό ηλιθιότητα τότε τι είναι; Για να μην μιλήσω για κείνο το «Ολαντρέου» σας… Εσείς, ο εκπρόσωπος μιας χώρας χρεωμένης, που οι κυβερνήσεις της κατάκλεψαν τα δάνεια και τις χορηγίες της Ευρώπης για να πλουτίσουν τους λίγους δικούς τους, εσείς που έπρεπε να πάτε αν όχι με σοβαρότητα, έστω και τουλάχιστον ζητιανεύοντας, εσείς, ο εκπρόσωπος μιας χώρας που η επιβίωσή της εξαρτάται από τους ευρωπαίους, πηγαίνετε προς αυτούς βρίζοντάς τους.
Πήρατε το δαχτυλίδι της αρχηγίας του κόμματός σας και καβαλήσατε καλάμι που ούτε αυτό είχατε δικαίωμα να έχετε ως δοτός, και ακόμα δεν το έχετε ξεκαβαλήσει.
Και θεωρείτε και σεις, και οι φίλοι σας λένε και ξαναλένε ότι είστε μεγάλος ηγέτης, επειδή το τρία τοις εκατό το μεγαλώσατε και γίνατε κυβέρνηση. Δεν λένε αυτοί, αλλά ούτε και  περνάει από το μικρονοϊκό δικό σας μυαλό ότι δεν κερδίσατε τίποτα, αλλά ότι γίνατε πρωθυπουργός γιατί όλοι οι άλλοι, αυτοί που έφεραν  τη χώρα στο χάλι που είναι, παραμέρισαν ώστε να «καρδίσετε» εσείς, και εσείς να βγάλετε τα κάστανα από τη φωτιά.
Και τουλάχιστον να βγάζατε τα κάστανα από τη φωτιά εσείς, θα έλεγε ο λαός, «δοτός-δοτός, όμως τα κατάφερε».
Όμως τα βγάλανε από τη φωτιά οι ευρωπαίοι, γιατί δεν τους συνέφερε αλλιώς.
Εσείς ήσασταν ένας ανίκανος και ηλίθιος επιθεωρητής Κλουζώ, μόνον που το έργο δεν ήτανε κωμωδία, αλλά τραγωδία.
Και πόσο γελοίος και πόσο φαιδρός και πόσο νούμερο ήσασταν όταν βγαίνοντας από την αίθουσα όπου «διαπραγματευτήκατε» λέγατε με καύχηση, με καμάρι, με έπαρση, με ύφος σαν να σας αξίζουν συγχαρητήρια-και λέγατε για πολύν καιρό, γελώντας ηλιθιωδώς-ότι «διαπραγματεύτηκα για δέκα εφτά ώρες!» (!)
Δεν θα σας ψέξω για το ότι το «ΝΑΙ» το κάνατε «ΟΧΙ», γιατί τέτοιος λαός τέτοια μεταχείριση του αξίζει-να τον δουλεύουν ως και οι ηλίθιοι, οι κρετίνοι, οι ολιγοφρενείς όπως εσείς.
-Άλλο τίποτα στραβό έχω;
-Δεν σας φτάνουν τόσα; Να κι άλλα: Εκείνο το κάτω χείλος σας δεν θα μπορούσατε να το μαζέψετε λιγάκι; Γιατί θυμίζει σέσουλα που όλα τα πιάνει, ή αλλιώς συρτάρι που σας είναι απαραίτητο για να μην χάσετε και όσα ψιχουλάκια τρώγοντας θα έπεφταν κάτω. Με ένα λόγο σας δείχνει  φαταούλα, ή έναν Γαργαντούα.
-Ώστε έτσι. Άλλο τίποτα;
-Βέβαια. Είστε πολύ αστείος όταν προσπαθείτε να μιλήστε δείχνοντας ότι σας πνίγει το δίκιο. Ζαρώνετε το δέρμα του μετώπου και μιλάτε σαν να σας πιάνουν από το λαιμό και σαν να έχετε όλα τα δίκια του κόσμου, κοκκινίζοντας κιόλας. Και χειρονομείτε προς τον συνομιλητή σας, λες και του επιτίθεστε. Φαίνεται ότι είστε από εκείνους που δεν έχουν επιχειρήματα και με τις φωνές και τις χειρονομίες θέλετε να τα δημιουργήσετε.
-Όλα αυτά τα έχω εγώ λοιπόν;
-Μα για σας δεν μιλάμε;
-Τίποτε άλλο;
-Ναι. Μια γενική συμβουλή. Σοβαρευτείτε κύριε Τσίπρα. Σε όλες τις συγκεντρώσεις σας γελάτε σαν χάχας. Σαν να σας καθαρίζουνε αυγά που λέει ο λαός μας. Όσοι σας βλέπουν σας έχουν βγάλει το επίθετο «χαζοχαρούμενος». Που σημαίνει ασόβαρος, ελαφρός, ελαφρόμυαλος. Τριγυρνάτε ανάμεσα στα πλήθη γελώντας. Πού είναι η σοβαρότητά σας; Πού είναι  τα επιχειρήματά σας;
Και αδυνατίστε λίγο κύριε Τσίπρα. Η πιπίλα σας λείπει όταν σας δει  κανείς όπως είστε.
-‘Ώστε έτσι με βλέπετε λοιπόν κύριε Χολιαστέ;
-Όχι μόνον εγώ. Ξέρετε, είστε ίδιος όπως τότε που «διαπραγματευόσασταν» στην Ευρώπη. Περιττό να σας πω τι ήσασταν τότε, όλος ο κόσμος το ξέρει: ένας δοτός βλάκας, ή αν θέλετε και ένας αποδιοπομπαίος τράγος μαζί.
-Θα λάβω υπόψη μου όσα μου είπατε.
-Αν το κάνετε, σας μένουν ακόμα πέντε γεμάτες μέρες για να δείξετε ότι είστε σοβαρός. Και είναι αρκετές.



ΚΑΛΕ ΚΥΡΙΕ ΤΣΙΠΡΑ ΜΑΣ

-Καλέ κύριε Τσίπρα μας παρακαλώ ειπέτε
Της Εσπερίας διατί πάλιν εσμέν επαίται;

-Μη είπητε αύθις ποτέ τοιαύτην μίαν ρύσιν
διότι αντιστρατεύεται την ελληνίδα φύσιν.
Ο έλλην ουδεπώποτε εφέρθη ως επαίτης
Και ουδεπώποτε ήν αυτός εις άλλους οφειλέτης.
Προσέχετε τι λέγετε καλέ μοι φίλε ούν
επεί όσα λέγομεν εδώ ακροάται κι ο  Γιαρούν.

-Θα επεθύμουν πρόεδρε λίαν αριστερέ μου
Να μου ειπείτε το διατί επήγε κατ’ ανέμου
Η  τάσις που σας έφλεγε δια βροντοφώναχτα όχι;
Διατί δεν επετεύχθησαν οι αρχικοί σας στόχοι;
 Διατί ενώ υπεσχέθητε πως τας καθαριστρίας
ευθύς θα προσλαμβάνατε εις τας υπηρεσίας,
δεν το επράξατε ποσώς; Την ΕΡΑ διατί
δεν την ανασυστήσατε; Διατί καλά κρατεί
εισέτι η φοροδιαφυγή που την πατρίδα βλάπτει  
και τας ελπίδας του λαού ανενδοιάστως θάπτει;

-Φόραν θαρρώ επήρατε και με κατηγορείτε
Δια πράγματα δι ά εγώ ου πταίω ως θα ιδείτε.
Αφότου εβγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ και κυβερνά την χώραν
εις προβλημάτων έδωκεν λύσιν αυτός πληθώραν.

Οι χώροι τώρα καθαροί οι δημόσιοι φαντάζουν
Και όσο αι καθαρίστριαι στεντόρεια κι αν φωνάζουν
Πλέον δεν έχει ο τόπος μας χρείαν καθαριστρίας
Αλλ’ αντιθέτως θα έλεγον θέλομεν βρωμιστρίας.

Τας κατοικίας ο λαός τας πρώτας του ας χάσει
Αφου γνωστόν εγένετο-πλην φευ υμών- τοις πάσι
Πως έχει ο κομμουνισμός δεόντως μεριμνήσει
Πας είς εις οίκον νεότευκτον πλέον να κατοικήσει.

Και το αφορολόγητον των δώδεκα χιλιάδων
Που είχεν ο ελληνικός λαος ελπίσει άδων
Θα το τακτοποιήσωμεν πέρας  τετραετίας
Δια  να ’χει ως τότε ο λαός διαμαρτυριών αιτίας.

Εις συνταξιούχους αν εγώ θα έδιδον το δώρον
Θα έφερον πληθωρισμόν στης αγοράς τον χώρον.
………………………………………………………….





Η ΔΙΑΦΟΡΑ

Είμαστε Ευρώπη αλλά μια διαφορετική Ευρώπη.
Και αφού είμαστε στην εοχή της αποθέωσης της διαφορετικότητας, είμαστα ασορτί.
Και να η διαφορετικότητά μας:.
Εμείς για μουσική έχουμε τα νταούλια, αυτοί όχι.
Εμείς  δεν υπακούμε στους νόμους, αυτοί ναι.
Εμείς παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας πάνω στα πεζοδρόμια. Αυτοί όχι.
Εμείς κλέβουμε ο ένας τον άλλο. Αυτοί όχι.
Εμείς δεν έχουμε Παιδεία. Αυτοί έχουν.
Εμείς έχουμε βρώμικες πόλεις, βρώμικα νοσοκομεία, βρώμικα σχολεία, αυτοί όχι.
Εμείς τρώμε τα δανεικά μας στα μπουζούκια, αυτοί χτίζουν εργοστάσια και σχολεία με  δικά τους λεφτά.
Εμείς τεμπελιάζουμε, αυτοί δουλεύουν.
Εμείς ειμαστε καλοί σαν γκαρσόνια, αυτοί είναι καλοί σαν τουρίστες.
Εμείς δεν παράγουμε ούτε καρφίτσες, αυτοί παράγουν από αυτοκίνητα και πάνω.
Εμείς φοβόμαστε τον ίσκιο μας, την Τουρκία, τη Μακεδονία, την Αλβανία τη Βουλγαρία, αυτοί κανέναν.
Εμείς έχουμε κλέφτες και ψεύτες πολιτικούς, αυτοί σοβαρούς ανθρώπους.
Εμείς έχουμε μυαλά μεσαίωνα, αυτοί εικοστού πρώτου αιώνα.
Εμείς έχουμε τραγούδια κοιμισμένα, αυτοί τραγούδια ζωηρά.
Εμείς δείχνουμε στις τηλεοράσεις μας σκουπίδια, αυτοί όμορφα και νέα πράγματα.
Εμείς έχουμε την ιδέα ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου, αυτόί είναι ό,τι είναι.
Αυτοί ψυχαγωγούνται, εμείς διασκεδάζουμε.
Εμείς καταστρέφουμε το περιβάλλον, αυτοί το προσέχουν.
Εμείς μισούμε τα βιβλία, αυτοί τα διαβάζουν.
 Ε, δεν πρέπει να είμαστε υπερηφανοι που ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε τόσους άλλους;




ΑΝΑΝΔΡΙΑ!..
Οι «αριστεροί» υπουργοί χαρακτηρίζουν σαν «άνανδρες δολοφονίες» τις εκτελέσεις ατόμων από «τρομοκρατικές» οργανώσεις.
Οι φασίστες όλων των κυβερνήσεων του παρελθόντος χαρακτήριζαν άνανδρες τις παρόμοιες δολοφονίες ή επιθέσεις σε στόχους από τη 17 Νοέμβρη ή άλλες οργανώσεις και ομάδες.  Φασίστες ήτανε, αγράμματοι ήτανε. Μα οι «αριστεροί» υπουργοί να συμπεριφέρεται σαν αυτούς-σαν αγράμματοι δηλαδή;
Και δεν είνάι μόνον οι δικοί μας που μιλάνε για άνανδρη δολοφονία, αλλά και ηγέτες άλλων κρατών, όταν κι αυτοί βρεθούν σε παρόμοια θέση-να μιλήσουν για ένα παρόμοιο περιστατικό που έγινε στη χώρα τους.
Τα λέω αυτά γιατί μία δολοφονία πάντοτε είναι «άνανδρη» εξ ορισμού. Το συνθετικό «δόλος» της λέξης δολοφονία σημαίνει ότι η λέξη έχει τα χαρακτηριστικά του τεχνάσματος, της πανουργίας, του στρατηγήματος, της παρανομίας.
Στέκει  η έκφραση θαρραλέο θάρρος, άφωνη σιωπή και τέτοια;  Υπάρχει αντρίκια δολοφονία; Ανδρεία δολοφονία; Λεβέντικη δολοφονία; Όχι.
Βέβαια αυτοί μιλάνε για δολοφονία και όχι για εκτέλεση όπως την ονομάζουν οι «δολοφόνοι» και αυτό είναι η αιτία της παράλογης διατύπωσης «άνανδρη δολοφονία». Γιατί δεν θα μπορούσαν ποτέ να παραδεχτούν ότι η δολοφονία είναι εκτέλεση, γιατί τότε τι θα έλεγαν; «άνανδρη εκτέλεση»; Τέτοιο πράγμα όμως ούτε στέκει ούτε, αν έστεκε, θα τους συνέφερε. Κι έτσι διαιωνίζεται ο χαρακτηρισμός «άνανδρη δολοφονία», ένας όρος ακόμα από τους τόσους που έχει επινοήσει η πλουτοκρατία για να ξεγελάει τους χαζούς.
Γιατί τι θα ήθελαν όσοι χαρακτηρίζουν μια δολοφονία άνανδρη; Η Οργάνωση που σχεδίασε μία «δολοφονία»,  πριν τη διαπράξει να βγάλει μια σαν την παρακάτω ανακοίνωση ;:
«ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΔΕ
Ανακοίνωσις δολοφονίας Τσίπρα (πχ)
Προς την ΕΛΑΣ
Κοινοποίηση: ΓΕΣ, ΓΕΑ, ΓΕΝ και προς πάντα ενδιαφερόμενο.
Την δεκάτην τετάρτην του μηνός Μαϊου ενεστώτος έτους και ώραν ενδεκάτην πρωινήν θέλει επιχειρηθεί υπό της Οργανώσεώς μας δολοφονία του πρωθυπουργού.
Ο τόπος που επελέγη είναι η διασταύρωσις των οδών Δ και Ε της περιοχής Τάδε, από όπου καθημερινώς διέρχεται ο κύριος πρωθυπουργός.
Θα επιχειρήσουν δύο άτομα, άρρενες. Ο εις εξ αυτών θα φέρει περούκαν πλουσίας μελαίνης κόμης και θα φορεί χακί τζάκετ. Ύψος ένα μέτρο και εβδομήκοντα τρία εκατοστά, αδύνατος. Αυτός θα φέρει το περίστροφον με το οποίον σκοπείται η δολοφονία του κυρίου πρωθυπουργού. Ο έτερος επιχειρών θα ευρίσκεται εις τζιπ εσταθμευμένον περί τα είκοσιν μέτρα μακράν της τοποθεσίας της δολοφονίας ίνα μετά ταύτην φυγαδεύσει τον δολοφόνον.
Εφιστώμεν την προσοχήν των ενδιαφερομένων εις το κάτωθι: Εις την διασταύρωσιν υπάρχουν δύο περίπτερα. Ο υποψήφιος δολοφόνος θα κρύπεται όπισθεν του δυτικώς ευρισκομένου περιπτέρου. Δια τους αγνοούντας τον τοιούτον-γεωγραφικόν- καθορισμόν της θέσεως του περιπτέρου, διευκρινίζομεν ότι το δυτικόν περίπτερον είναι το φέρον έξωθι αυτού ταμπέλαν ένθα ευκρινώς αναγράφεται «ΑΕΡΙΟΥΧΑ ΠΟΤΑ»
Παρακαλούμε δια τα καθ’ υμάς.
Ευελπιστούντες εις μίαν έντιμον αντιπαράθεσιν μετά της ΕΛΑΣ και ενδεχομένως των στρατιωτικών δυνάμεων άτινας η κυβέρνησις ήθελεν διατάξει έναντι ημών κατά την διάρκειαν της αποπείρας μας, διατελούμεν μετά τιμής
(ακολουθούν σφραγίδες και υπογραφές της Οργάνωσης)»
Αυτό θα περίμεναν οι κύριοι υπουργοί ώστε μία δολοφονία να μην είναι «ανανδρος»;
Ε πια!



ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ

Καληνημέρα έλληνες
κι αφού είναι έθιμό μας
τα χάλια μας τ’ αδιόρθωτα
θα πω στο φτωχικό μας.

Και θα τα πω στα γρήγορα
γιατί χαρτί-μελάνι
ακρίβηναν κι αυτά πολύ
κι η σύνταξη δε φτάνει.

Καλή σου μέρα Σαμαρά
μερίδες που μοιράζεις
Δημοκρατίας,  αφού πριν
σαν το αρνί τη σφάζεις.

Γεια σου λαέ κακόμοιρε
που ότι τραβάς τ’ αξίζεις
αφού σ’  ό,τι διατάξουνε
«μάλιστα» εσύ ψελλίζεις.

Γεια σου και Τσίπρα που κι εσύ
δεν ξέρεις τι γυρεύεις
και το λαό όπως όλοι τους
κι εσύ τον κοροϊδεύεις.

Ελλάδα καλημέρα σου
που όλοι σου βάζουν χέρι
και πιότερο όποιον προχωρεί
αυτόν και κάνεις ταίρι.

Καληνημέρα σου και σε
γελοίε Χαϊκάλη
που έφερες στην πολιτική
του θεάτρου τ’ άθλιο χάλι.

Όσο για σένανε Άδωνι,
είτε πουλάς βιβλία
είτε πουλάς πολιτική
βρίθεις από βλακεία.

Γεια σου Καμμένε μου κι εσύ
που αν και σκληρός φασίστας
το παίζεις (άραγε γιατί;)
Συριζο-σαντινίστας.

Γεια σας και σεις, ω! άρχοντες
και μη σεκλετιζό’ στε:
και Τσίπρες εκατό να ρθούν
ούτε που θα το νιώστε.

Τα λέει κι ο Τσίπρας ολ’ αυτά
ψήφους για να μαζέψει
μα όταν έβγει, τους φτωχούς
κι αυτός θα κατακλέψει.

Γεια σας, και πάλι τ’ αλλουνού
χρόνου καλά να είστε
αν -ίσως όχι όπως εγώ-  
μέχρι τα τότε ζήστε.
……………………………………………



ΑΞΙΟΤΣΙΠΡΕΠΕΙΑ

Κ ι αφού
οι ευρωπαίοι
εδιώξανε τους τούρκους απ’ τον τόπο
κι έλληνες μας βαφτίσαν από κάποιους
που παλαιά ζούσαν εδώ,
μετά, έτσι έτοιμους, μας δώσαν μια κλωτσιά
και από τότε πια εμείς περήφανοι γυρνάμε.

Εκείνοι μας λαδώνουν κάθε τόσο,
τα σύνορά μας καθορίζουν,
τους ολυμπιακούς κάνουν αγώνες μας,
μας δίνουν όπλα και πηλίκια και στολές
και λέμε μεις "οι ένοπλες δυνάμεις μας",
λεφτά μας δίνουνε και λέμε μεις "η οικονομία μας".

Όμως κι εμείς από την άλλη τους δουλεύουμε πιστά:
τις κυβερνήσεις έχουμε που αυτοί μας λένε
οι εφημερίδες κι οι τηλεοράσεις μας
γράφουν και λένε ό,τι αυτοί διατάξουνε
κι ως για μπογιά, βάζουμε μπόλικη,
όταν σκυμμένοι τα παπούτσια τούς γυαλίζουμε.
Και τελευταία τους διασκεδάζουμε πολύ
με έργα όπως «Ο Καραγκιόζης Πρωθυπουργός»
 «Ετσι είναι αν έτσι νομίζουμε»
«Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν».