Μου λες να σχολιάσω.
Να σχολιάσω. Μισή ντροπή δική σου και μισή του Έντι.
Για τον Τραμπ: σαν Αμερικανός περίμενα για δεκάδες χρόνια να δω έναν Πρόεδρο που θα λέει με τα λόγια του αυτό που θέλει να πει και όχι αυτό που θέλει να κρύψει.
Να δω φάτσες όχι γερακιών, αλλά περιστεριών. Και πες μου και συ, πρώτη σου φορά δεν βλέπεις πρόσωπο διοικητή του ΝΑΤΟ ανθρώπινο;
Και πρώτη σου φορά δεν βλέπεις αντιπρόεδρο συμπαθητικόν και ανθρώπινον κι αυτόν- αν εξαιρέσω τον Γκορ;
Συγκρίνεις εσύ την φάτσα του Μπάιντεν που μιλούσε ή με μίσος ή με αδιαφορία με την φάτσα του Τραμπ που κοιτάει κατάματα τον συνομιλητή του και του λέει  χωρίς ούτε φόβο ούτε μίσος ό,τι θέλει να του πει; Του Τραμπ που δεν χρειάζεσαι αναλύσεις για να καταλάβεις τι θέλει να πει-που ό,τι θέλει να πει αυτό λέει!; Δες τη φωτογραφία-αν δεν την έχεις σου την στέλνω.
Σαν Έλληνας, περιμένω ακόμα έναν τέτοιον Πρωθυπουργό.
Είχα ελπίσει από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από τον αρχηγό του έως τον τελευταίο υπουργό όλοι τους χαζοχαρούμενοι.
*
Για τον Πούτιν και τον Ζελένσκι τι να πω, που όλα τα είπε ο Τραμπ. Και ο Τραμπ είπε ότι ο Πούτιν είχε λόγους που έκανε αυτό που έκανε με την Ουκρανία: το ότι η Ουκρανία ήθελε να μπει στο ΝΑΤΟ-αντίθετα με ό,τι είχε συμφωνηθεί-θέλεις κι άλλο; Λοιπόν τι να πάει να συζητήσει με τον Ζελένσκι; Τάχα εγώ μόνον άκουσα τι είπε ο Τραμπ για το θέμα και ο Ζελένσκι δεν το άκουσε;
Τι άλλο να σχολιάσω;
*
Όσο για το τραγούδι μας, εγώ βλέπω όσα έβλεπα και τις άλλες φορές. Ότι όποιοι έχουν συμφέρον εγκωμιάζουν το τραγούδι, μάλιστα η ΕΡΤ το χαρακτήρισε και μαγευτικό!…  
Το μόνο καλό με το τραγούδι, είναι πως όταν το ακούσει ο Ερντογκάν θα μας δώσει πίσω την Πόλη και την Ανατολική Θράκη, ο Αλβανός θα μας δώσει την Βόρεια Ήπειρο, ο Γκρουέφσκι (ακόμα αυτός είναι στα πράγματα;) θα ονομάσει τη χώρα του πάλι Σκόπια επίσημα, τώρα δεν ξέρω αν θα πάρουμε και τα μέρη που είχε κατακτήσει ο Αλέξανδρος-μπορεί και οχι
Ο Στάρμερ πάλι, βλέποντας την Καρυάτιδα (εγώ δεν μπόρεσα να την διακρίνω στην στιγμιαία της παρουσίαση του σχετικού κλιπ στην ΕΡΤ) θα μας δώσει πίσω τα αγάλματα κλαίγοντας
Όσο για τους Ευρωπαίους, τα έχουνε βάψει μαύρα με τις αποφάσεις του Τραμπ, ό,τι πρέπει θα είναι το τραγούδι, να βρουν αφορμή και να κλάψουνε και φανερά με μαύρο δάκρυ, για να ξεθυμάνουν έτσι τον καημό τους.
Αν ήμουν εγώ ο υπεύθυνος για το τραγούδι στην Γιουροβίζιον, θα διάλεγα ένα ζωηρό έως επιτρεπτά εύθυμο τραγουδάκι για να γελάσει λίγο η Ευρώπη που βρίσκεται στα χειρότερά της.
Αλλά τι να πεις; Κλαψιάρηδες και ζήτουλες ως και στα τραγούδια μας….
Και κείνο το «τζιβαέρι μου»… υπέροχο!