Ο κύριος Μητσοτάκης αντέδρασε άμεσα-και ορθά βεβαίως-όταν ο κύριος Κυριαζίδης πρόσβαλε μία γυναίκα.
Δ εν ήταν παρών ο κύριος Μητσοτάκης όταν έγινε το αδίκημα αυτό.
Προφανώς όμως αμέσως έμαθε τι έγινε.
Και πριν περάσουν δέκα λεπτά της ώρας αφότου το γεγονός συνέβη, αποπέμπει τον φταίχτη βουλευτή.

Όμως παρών δεν ήταν ούτε όταν έγινε το δυστύχημα των Τεμπών.

Τι καλά να είχε φερθεί έτσι και όταν του είπαν ότι πενήντα εφτά παιδιά σκοτώθηκαν στα Τέμπη!..

Τη στιγμή μάλιστα που, από όποια γωνιά και αν το δούμε, φοβερότερο ήταν να χαθούν πενήντα εφτά παιδιά, από όσο φοβερό ήταν κάποιος να συμπεριφερθεί έτσι σε μια γυναίκα.
Και εκτός αυτού και διότι, ενώ δεν περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο από έναν βουλευτή, όμως πολύ καλά ήξερε –γιατί κάθε πρωθυπουργού η δουλειά είναι να ξέρει τι γίνεται στο κράτος του- ότι τα Τέμπη κάποτε θα γίνονταν.
Γιατί λοιπόν δεν αντέδρασε έτσι και στα Τέμπη;
Ή μήπως δεν αντέδρασε έτσι  στα Τέμπη, επειδή ακριβώς ήξερε ότι αυτό κάποτε θα
γινόταν;

Και ακόμα ακόμα μήπως, επειδή στην περίπτωση των Τεμπών θα έπρεπε να αποπέμψει τον εαυτό του;