Κύριε Αργυρίου έχετε δίκιο. Πράγματι ήταν ατόπημα του πρωθυπουργού η συμπεριφορά του στην Αγγλία.
Όλοι οι ραδιοφωνικοί μας σταθμοί όμως και όλοι οι πολιτικοί-από ό,τι  είδα μέχρι τώρα, μιλάνε για απρέπεια του Σούνακ.
Ας πούμε και την δική μας άποψη για άλλη μια φορά μετά από χτες.
Ο Μητσοτάκης πήγε στην Αγγλία και είπε κλέφτη τον Σούνακ.
Πας δηλαδή στο σπίτι κάποιου, και ενώ ακόμα είσαι στην αυλή του σπιτιού καθ’ οδόν προς την είσοδο, όπου σε περιμένει ο οικοδεσπότης, λες: πού είναι αυτός ο κλέφτης να κουβεντιάσω μαζί του;
Και σύμφωνα με τη γνώμη όλων των ελλήνων που τρώνε με δέκα μασέλες από τον Μητσοτάκη, σωστά αυτός έπραξε.
Η δική μας άποψη όμως είναι αντίθετη.
Δεν λες κάποιον κλέφτη όταν:
1.
Είναι αυτός που χάρις σε κείνον σήμερα εσύ έχεις κράτος. Γιατί αυτός μαζί με τους συμμάχους του έδιωξε τους τούρκους από την Ελλάδα.
2
Είναι αυτός ο κάποιος ο κυρίαρχος του Παιχνιδιού σήμερα στην υφήλιο, που κυβερνάει τον κόσμο μέσω ΗΠΑ.
Λένε οι πληρωμένοι: Δε σέβεται (ο Σούνακ) την Ελλάδα.
Ποια χώρα είναι η Ελλάδα για να την σεβαστεί; Η Ελλάδα της διαφθοράς, η Ελλάδα της μιζέριας, η Ελλάδα η προσκυνημένη στους «συμμάχους», η Ελλάδα η ψωμοζήτα, η Ελλάδα που τρέφεται από την ελεημοσύνη των ξένων, η Ελλάδα-χώρα χωρίς Παιδεία, Υγεία κλπ.
Αυτή τη χώρα «δεν σεβάστηκε» ο Σούνακ.
3.
Έχουν φαγωθεί να ζητάνε τα μάρμαρα τελευταία.
Τι να τα κάνουν;
Καταλαβαίνουν οι έλληνες από τέτοια;
Είναι πολιτισμένοι οι έλληνες;
Τους νοιάζουν τα μάρμαρα ή μόνον η κακομοιριά και η πείνα που τους δέρνει;
Και βέβαια ούτε καταλαβαίνουν από τέτοια, ούτε πνευματικό πολιτισμό έχουν. Όταν τους ρωτήσεις σχετικά αρχίζουν: «Οι αρχαίοι μας πρόγονοι….»
Αγνοούν ότι πνευματικό πολιτισμό έχουν μόνον οι κοινωνίες που τον δημιουργούν. Που τον δημιουργούν ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ.
Και αν ακόμα υποθέσουμε ότι οι σημερινοί έλληνες είναι απόγονοι των αρχαίων ελλήνων, πάλι απολίτιστοι είναι αφού αυτοί οι ίδιοι, σήμερα, δεν έχουν πολιτισμό.
Γιατί ζητάνε λοιπόν οι πολιτικοί μας τα μάρμαρα;
Πρώτα για να αποσπάσουν-τάχα- το μυαλό του έλληνα από την δυστυχία του.

Και ύστερα για να αυξήσουν τον τουρισμό της χώρας, δηλαδή την ελεημοσύνη των ξένων που την έχουν αναγάγει σε «βαριά βιομηχανία». Για να αυξήσουν δηλαδή τον πλούτο της χώρας, ώστε να τρώνε περισσότερα οι έλληνες κλέφτες.

4.
Αν τα έπαιρναν πίσω, θα ήσαν ικανοί να τα συντηρήσουν;
Βλέπουμε πόσο συντήρησαν τα Ολυμπιακά κτίρια και χώρους μετά τους Ολυμπιακούς. Βλέπουμε πώς αφήνουν στην τύχη τους ευρήματα άλλα αρχαιολογικά, βλέπουμε πως στερούνται Μουσείων πόλεις με τεράστιον αρχαίο πολιτισμό, βλέπουμε… βλέπουμε… και τι δεν βλέπουμε…

Και με όλα αυτά, πάει ο Μητσοτάκης και λέει του Σούνακ: είσαι κλέφτης!
Μετά από αυτό τι να πει κανείς…
Τι να καταλογίσει στον Μητσοτάκη;
Μα ό,τι και να του καταλογίσει δίκιο θα έχει.

Αυτά όλα δεν ισχύουν βέβαια για εκείνους που έχουν για έργο τους την χρυσοπληρωμένη εξύμνηση του Μητσοτάκη.
Εμείς όμως κύριε Αργυρίου ας έχουμε το προσόν να βλέπουμε καθαρά.
Μεταξύ μας κι αυτό, γιατί οι αντίθετοι σε αυτά θα μας έφερναν τα δικά τους επιχειρήματα, νομίζοντας ότι αυτοί βλέπουν καθαρότερα.
Σε επίρρωση των παραπάνω συλλογισμών μου, επιλέγω να φέρω πάλι στο προσκήνο κι άλλους κάποιους στίχους μου για το ίδιο θέμα, μιας και κάθε τόσο οι «ιθύνοντές» μας επαναφέρουν το θέμα. Και ας φτάνουν οι στίχοι αυτοί στο άλλο άκρο το πράγμα:

ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΑΠΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ

Η Ακρόπολη αποκλείστηκε για δεύτερη φορά
από υπαλλήλους που ζητούν λεφτά απ’ το Σαμαρά.
Και η τι-βι όλη φρύαξε. Σκούζουν οι εφημερίδες.
Σύλλογοι εξανίστανται. Βοούν μανδάμ και δίδες.

«Να κλείσουν την Ακρόπολη!…την τόσο μας αρχαία!…
Πολιτισμού οι τύποι αυτοί δεν έχουνε ιδέα;!…»
Μαντάμες και υπουργάκοι μου και Τύπε κίτρινέ μου
ό,τ’ είπατε και γράψατε πηγαίνει κατ’ ανέμου.

Εικοσιτρείς ακρόπολες κι εξήντα παρθενώνες,
όσους κι αν πριν εχτίστηκαν δακρύβρεχτους αιώνες,
ας πάνε όλες στο χαμό μ’ αυτό αν είναι να ’βρει
ένα ο φτωχός ξεγέλασμα στην πείνα του τη μαύρη.

Όλα τα παλιομάρμαρα του κόσμου να χαθούνε
παρά οι φτωχοί μας το ψωμί ψωμάκι να το πούνε.
Άνθρωποι που παθιάζονται για πέτρινα μνημεία
και που για φτώχεια μέριμνα δε δείχνουνε καμία,

ψευτόκλαμα ειν’ το κλάμα τους κι αγύρτικη η οργή τους-
περσότερο τους γνοιάζει αυτούς μια πέννα απ’ το πουγκί τους.
Λέν οι αχρείοι: «τον Τουρισμό αυτό πολύ θα βλάψει
ξένος αφού στον τόπο μας να έρχεται θα πάψει!

…πέσαμε δέκα στα εκατό ήδη στον Τουρισμό!
Με την Ακρόπολη κλειστή τραβάμε στο χαμό!..»
Μα ή μ’ εκατό τοις εκατό ή με σαράντα μείον
του έρμου φτωχού δε θ’ αυξηθεί καθόλου το ταμείο’.

Συντρίμμια όλα τα μάρμαρα του τόπου αυτού να γίνουν
αν είναι μόνον ίδρωτα κι αίμα λαών να πίνουν.
Και παρανάλωμα φωτιάς ας γίνουν τα Μουσεία
αν πείνα στη φτωχολογιά φέρνουν κι απελπισία.

Του κόσμου κάθε άψυχο λιθάρι ας χαθεί
αν είναι μόνο μια ζωή ανθρώπου να σωθεί.

Και να κι άλλοι στίχοι σχετικοί με το ίδιο θέμα, επί δικτατορίας ΠΑΣΟΚ:

Κατά τη ΝΕΡΙΤ «θράσος έχουν οι βρετανοί που στέλνουν τα αγάλματα σε ξένες χώρες και όχι οι έλληνες που τα ζητάνε πίσω»(!)
Άντε πάλι με τ' αγάλματα...
Πάλι αυτοί, πάλι κι εγώ.

ΠΑΛI  Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Λόγος για κάτι μάρμαρα γίνεται τελευταία
που μας τα πήραν λέει πριν πολλές δεκάδες
χρόνια
κι η κλίκα τώρα του ΠΑΣΟΚ τα θέλει πάλι πίσω.

Δε θέλει μάρμαρα ο λαός γελοίοι "κινηματίες".
Αν θέλετε ζητάτε τα μα όχι στ' όνομά του.
Φράγκο δε δίνει ο λαός γι αυτές τις παλιοπέτρες
που σχήμα κάποιοι ανθρώπινο ή ζώου τους έχουν
δώσει.
Τις τσέπες σας τα μάρμαρα κοιτάζετε μονάχα
απ' ό,τι τώρα πιότερο ακόμα να γεμίσουν.
Πώς; Μόνο σεις το ξέρετε. Εγώ υποθέτω μόνον
και λέω πως περιμένετε τον τουρισμό ν' αυξήστε
γιατ' οι τουρίστες θα 'ρχωνται τα μάρμαρα να
δούνε
και τον αγλέουρα κι από κει εσείς να ξαναφάτε-
και σεις και τα δισέγγονα και τα τρισέγγονά σας.

Έτσι κι αλλιώς λοιπόν ο λαός δραχμή δε θα ’δει πάλι-
με μάρμαρα είτε δίχως τους εκείνος θα πεινάει,
όπως πεινούσε πάντοτε καί ιδιαιτέρως όταν
ό,τι βρωμιά, την κάνετε τάχατες στ' όνομά του.

Τα μάρμαρά σας ο λαός δε θέλει να τα ξέρει-
κι αν θα τα πάρτε φάτε τα καθώς τις σάρκες
τρώτε
του λαού που κάθεται άβουλος κι ηλίθια σας κοιτάζει
το αίμα και τον ίδρω του λαίμαργα να ρουφάτε.
Φαϊ ζητάει ο λαός που σεις δε θα του δώστε
είτε τα βρωμομάρμαρα τα πάρετε είτε όχι.
Παλέψτε για τα μάρμαρα λοιπόν με δύναμη όση
σας δίνει η απληστία σας. Να ξέρετε όμως οτι
όλες σας τις βρωμόπετρες που για να σας τις
δώσουν
σα γύφτοι εκλιπαρήσατε, ο λαός τις γράφει όπου
μελάνι εκεί που κι η σοφή λέει παροιμία, δεν
πιάνει.
Αυτός όλα τα μάρμαρα γι αντάλλαγμα τα δίνει
για μιας ημέρας φαγητό σ' ενού άνεργου τραπέζι.
Κάντε ό,τι θέλετε λοιπόν με τις βρωμόπετρές
σας-
και πότε κάνατε ο λαός ό,τι ζητάει και θέλει;
και πώς μπορούσατε ποτέ αυτό να ’χατε κάνει,
αφού ο λαός πεινάει ψωμί κι όλο εσείς το τρώτε;
Και μήπως αν τα πάρετε τ’ αρχαία μάρμαρά σας
να τα φυλάξτε είστε ικανοί; Σε δύο χρόνια μόνο
καταστραμμένα θα ’ν’ κι αυτά σαν που όλα τ άλλα
είναι.
Τουλάχιστο, τρομάρα σας, να ξέρατε από Τέχνη...
Η μόνη τέχνη που καλά έχετε μαθημένα
ειν' η κλεψιά. Γιατί λοιπον δεν πάτε να τα κλέψτε
ώστε επιτέλους να 'ρθουνε, να πάψτε σα ζητιάνοι
το χέρι σας ν' απλώνετε κι εκτός από δολάρια
και πέτρες τώρα δουλικά να κλαίγεστε να πάρτε;
Άντέστε κομματόσκυλα, εμπρός, κλαφτείτε ακόμα.
Μα να 'χετε καλά στο νου: η κλίκα σας μονάχα-
η ξεκομμένη απ' το λαό-τα μάρμαρα ζητάει.
Όπως η κλίκα η ίδια σας εζήτησε να κάνει
κι αγώνες ολυμπιακούς-ακόμα έν' από κείνα
που ο λαός καταστροφή τα βλέπει, γιατί νιώθει
πως πιο δυστυχισμένονε με κείνους θα τον κάντε.
Κάντε λοιπόν το κέφι σας αισχροί "κινηματίες".
Και να φχαρστάτε συνεχώς το θεό σας μην
ξεχνάτε,
που ενός χαζού σας έδωσε λαού αφέντες να 'στε,
λαού ενος δουλόπρεπου που τα όπλα δε σηκώνει
κι όσοι μετρώντας είστε βρει, τόσους ν' ανοίξει
τάφους.

Κύριε Αργυρίου σας χαιρετώ και εύχομαι κάποτε να τα πούμε και δια ζώσης.