Ώστε ο Μητσοτάκης τάβαλε με τον Σούνακ!
Γιατί;
Για να ικανοποιήσει ορισμένους κρετίνους που θέλουνε τ’ αγάλματα πίσω;
Γιατί νομίζει ότι ο ελληνικός λαός ενδιαφέρεται για τα αγάλματα;
Γιατί νομίζει ότι ο Σούνακ είναι Ανδρουλάκης ή Τσίπρας ή Κασσελάκης;
Ή μήπως γιατί είναι πολιτικά βλάκας και δεν ξέρει ότι αυτός είναι ποντίκι και ο Σούνακ ελέφαντας;
Άγνωστοι αι βουλαί του Υψίστου και μυστήριοι οι δρόμοι του μυαλού του.
Όταν το διάβασα αυτό σήμερα, μου ήρθε στο νου ένα ανέκδοτο που είχα ακούσει μικρός.
Ήταν ένας άντρας, τα παλιότερα χρόνια, σ’ ένα χωριό, όταν ακόμα δεν υπήρχαν αποχωρητήρια στο σπίτι μέσα, που φοβόταν να βγαίνει έξω τη νύχτα, και ανάγκαζε τη γυναίκα του να πηγαίνει μαζί του έξω για συντροφιά όταν ήθελε να αφοδεύσει.
Η γυναίκα του τι να έκανε, άφηνε τις δουλειές της ή τη βολή της και πήγαινε μαζί του έξω.
Μια βραδιά που έκανε κρύο, βγήκε πάλι έξω ο άντρας να «τακτοποιηθεί», τραβώντας και τη γυναίκα του βέβαια μαζί.
Εκεί που «καθόταν» λοιπόν, κοίταξε το φεγγάρι και λέει της γυναίκας του που έτρεμε από το κρύο: «Κοίτα γυναίκα τι όμορφο είναι το φεγγάρι:»
Και η γυναίκα του: «Χέσε άντρα μου κι έμπα μέσα που θέλεις και φεγγάρι…»
Έτσι και στον Μητσοτάκη λέει ο έλληνας: «Κοίτα πρωθυπουργέ μου να βγεις αλάβωτος από τον ελέφαντα (και συ και η χώρα μας) και άσε τις μαλακίες…»
Μιας και θέλει έτσι λοιπόν, να και κάτι άλλο σχετικό με τα αγάλματα, που αν δεν διάβαζα τα παραπάνω δεν θα το έβαζα:
«ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΛΟΥΝ ΜΑΡΜΑΡΑ»
-Αλό! Αλό! το μάρμαρο το ελληνικό μιλάει!
Λαμβάνετε-λαμβάνετε μάρμαρα της Αγγλίας;
-Τι θέλεις;-σε λαμβάνουμε πολύ καλά μάι ντήαρ.
-Θέλουμε να μας έρθετε. Μας λείψατε πολύ.
-Από μακριά σου στέλλουμε γλυκό ένα φιλί
μα όμως δεν ερχόμαστε.
- Σας θέλει ο λαός.
-Όχι ο λαός! Μια δεκαριά πολιτικοί μονάχα
για να ειπούν: «Τα φέραμε τα μάρμαρα-ιδού τα!»
και τουρισμό να φέρουνε που κι απ’ αυτόν να φάνε-
Οι έλληνες πολιτικοί μέχρι κι εδώ βρωμάνε.
-Ελάτε! Ήλιο έχουμ’ εδώ που από κει πιο λάμπει.
-Βλακείες! Λάμψη έχει αυτός σ’ όλη τη γη την ίδια.
-Εδώ ανήκετε-όχι εκεί-εδώ είστε γεννημένα.
-Πατρίδα όπου τον αγαπούν, μετράει για τον καθένα.
-Ελάτε. Η Μελίνα μας πολύ σας αγαπούσε.
-Άλλους αυτή αγάπαγε και σ’ άλλους εδινόταν.
Φτηνή αυτή, ακριβά εμείς. Άλλο να πεις τι έχεις;
-Τι να ειπώ… ότι πολύ η Ελλάδα μας σας θέλει;
-Πες της να βρει πολιτικούς, όπου με νου και γνώση
η Σέχτα όσα προσπαθεί, όμορφα αυτοί να κάνουν.
-Πως να τους βρει… όλοι αυτοί κλέβουνε την Ελλάδα.
…Καθήστε ’κει, καλά είσαστε, ποτέ να μην ερθείτε.
Κάλλιο εκεί και ζωντανά ή εδώ και να χαθείτε.