ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΑΛΦΑ

Βόλτα με τ’ αυτοκίνητο στα Π.
 Ώρα τρεις μεσημέρι.
Ώρα ανάπαυσης.
Ένα εξάχρονο κορίτσι στη μάντρα, δίπλα στη βρύση του χωριού κάτι φκιάχνει.
Γεια σου. Εδώ είναι τα Π.;
Ναι.
Τι φρούτα βγάζει ν’ αγοράσω μερικά;
Δε βγάζει. Κι εμείς παίρνουμε από την Σ. Εμείς στο σπίτι έχουμε μόνο μήλα και δεν ξέρω αν η μαμά μου τα πουλάει.
Πόσους κατοίκους έχει το χωριό σου; Αλλά μικρό κορίτσι είσαι, δε θα ξέρεις.
Πώς δεν ξέρω; Έχει εκατό ανθρώπους και πενήντα σπίτια.
Και τι φτιάχνεις τώρα εδώ;
Γεμίζω καρυδότσουφλα με κερί, βάζω κι ένα φυτίλι, το ανάβω και τα βάζω μέσα σε ένα δοχείο με νερό και πλέουν και είναι όμορφα.
Τα πουλάς να πάρω ένα;
…Ναι (ψιθυριστή συνεννόηση με ένα αγοράκι που είχε έρθει στο μεταξύ κουβαλώντας στη φούχτα του καρύδια). Πενήντα λεπτά το ένα.
Πλήρωσα, το πήρα, έφυγα.