Ο ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΣ

Ανέμελε, αγνέ κολυμβητή της ήρεμης ακτής
του Κόσμου και της Θάλασσας,
χωρίς ούτε των τεράτων το φόβο,
ούτε των κυμάτων το ψυχοφθόρο άγγιγμα!

Καρίνες εκεί δεν έρχονται,
Τρικυμίες, δίνης ρεύματα, ναυάγια
δεν γνωρίζεις.
Κι η ζωή δίπλα σου γλυκιά Γοργόνα ερωμένη σου.

Καθαρόν αέρα μόνον αναπνέεις.
Οι δύτες και οι ποντοπόροι μιμητές σου
σε φανταστικές αρμύρες κυματόπνιχτες.

Ανέμελε, αγνέ κολυμβητή, το νερό
όπως καρπός τον σπόρο του σε κρατεί-
μυστικόν και πολύτιμον και ελπιδοφόρον.