ΕΡΥΘΡΟ

Θα χτίσω ένα ποίημα όχι με στίχο.
Θα χτίσω ένα ποίημα όχι με λέξη.
Θα χτίσω ένα ποίημα με πέτρινο τοίχο.
Θα φτιάξω ένα ποίημα γερό-για ν’ αντέξει.

Τσιμέντο θα βάλω στην κάθε γωνιά του
θα ντύσω με σίδερο την κάθε του κώχη
θα φτιάξω ένα ποίημα που μόνο η θωριά του
του Χρόνου να κάνει να τρέμει η απόχη.

Κι έτσι όπως γερά εγώ θα ’χω χτίσει
θεμέλια, πατώματα, στέγη και τοίχους,
αλήθεια πολύ-πιο πολύ θα κρατήσει
από τους σαθρούς-τους φτηνούς μου τους στίχους.

Σε κείνους που θα ’ρθουνε ας με θυμίζει
λοιπόν όχι οι στίχοι μου μα λίγο τσιμέντο.
…μόνο ένα λουλούδι γλυκά που μυρίζει-
λουλούδι ερυθρό να του βάλω στο πέτο...