30-11-2010-
ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Ο πρεπολόγος Πρόεδρος ξαναχτύπησε.
Και είπε το σοφό : «ΠΡΈΠΕΙ να πληρώσουν οι έχοντες!» Μα πού τον βρήκατε αυτό τον Πρόεδρο που αληθινά είναι ο πρώτος ανάμεσα σε ίσους; Γιατί είναι ίσος πράγματι, και με όλα τα χαμίνια και με όλους τους αλήτες, της γειτονιάς μου τουλάχιστον, επειδή κι αυτοί τα ίδια λένε, ότι δηλαδή ΠΡΈΠΕΙ να πληρώσουν οι έχοντες.
 
Αυτός είναι ο Πρόεδρος: πλήρης σύμπνοια με το Λαό!
Με αξιοθαύμαστη δεινότητα οι πολιτικοί σας, έβγαλαν από το λαρύγγι τους το «ΘΑ» που τόσο το είχατε καυτηριάσει όλοι σας, και έβαλαν στη θέση του το «ΠΡΈΠΕΙ».
Και ποιος μπορεί να αντείπει ότι «ΠΡΈΠΕΙ να πληρώσουν οι πλούσιοι»; Ή ότι «η φτώχεια ΠΡΈΠΕΙ να καταπολεμηθεί», όπως πάλι ο σοφός σας Πρόεδρος έχει πει, και μάλιστα χωρίς να κοκκινίσει καθόλου (μα αν μπορούσε να κοκκινίσει δεν θα είχε γίνει Πρόεδρος...)
Και:  «Ιδιαίτερα αιχμηρός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας!», ανακράζουν οι λιβανιστές του.
Και «Έχουν καβούρια στις τσέπες», λέει για τους έχοντες ο Πρόεδρος.
Και σεις, ηλίθιοι όπως είστε, λέτε: «Α! Μπράβο του! Καλά τους τα λέει!»
Μα χρειαζότανε να «τους τα πει» και άλλος ένας μέσα στα εκατομμύρια των ελλήνων που τους τα λένε;
 Το γεγονός πως αυτοί που τόνε βάλανε εκεί το κάνανε ακριβώς για να λέει αυτά, ώστε να χάσκετε εσείς και εκείνοι να κάνουν τη δουλειά τους, καθόλου δεν σας νοιάζει, μόνο χειροκροτείτε την ίδια τη βλακεία σας;
Ηλίθιε Λαέ!
«Και το πως «ΠΡΈΠΕΙ να πληρώσουν οι έχοντες, το λέει ο Πρόεδρος μπροστά σε δημοσιογράφους»  λένε οι φυλλάδες…
Πω πω… τι μεγαλείο!... Για σκέψου! Μπροστά στους άλλους συνυπεύθυνούς του!... Μπροστά και σε άλλα τόσο υψηλά πρόσωπα όσο κι αυτός!... Μπροστά και σε άλλους λυμεώνες της χώρας, της υπόληψής της, της ευτυχίας της, της ανθρωπιάς της!...
 «Νομίζω ότι θα ήταν μια δίκαιη συμπεριφορά, από τους κρατούντες, να πιέσουν και τους έχοντες να ανοίξουν το πορτοφόλι τους.», είπε ακόμα ο Πρόεδρός μας.
Πρόσεξε τη διατύπωση του πρώτου και έντιμου πολίτη σας.
Διατύπωση και γλώσσα, που δεν λέει αυτό που υπάρχει ή που συμβαίνει, αλλά πλέκει στεφάνια νεκρικά στην ουσία της κατάστασης που θέλει δήθεν να περιγράψει: ΝΟΜΊΖΕΙ (δεν είναι και σίγουρος) ότι ΘΑ ΉΤΑΝ ΜΙΑ ΔΊΚΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ (αλλά μπορεί και να μην είναι) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝΤΕΣ (αλλά δεν τους ονομάζει), να ΠΙΈΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ (και βέβαια ΠΙΕΣΗ είναι και εκείνη που κάνεις με τον δείκτη σου στο καντράν του υπολογιστή σου, ΠΙΕΣΗ είναι και εκείνη που εξασκούν τα σίδερα της πρέσας στα σταφύλια)

Ο κύριος Παπούλιας αναφερόμενος ειδικά στον ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, τόνισε: «Εσείς δίνετε τη μάχη, ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ (σωστά! γιατί; και οι πρεπολόγοι δεν πρεπομαχούν;) Καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτή η ΔΥΣΚΟΛΗ (και όχι η αδιέξοδη και φριχτή) περίοδος ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ…»
Για στάσου, άδικα τον κατηγόρησα τον άνθρωπο, εδώ κάτι πάει να πει! Όμως αμέσως μετά: (ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ)
ΑΑ! Στα ίδια είμαστε…

Και τελειώνει έλληνα ο Πρόεδρός σου δουλεύοντάς σε όσο πιο άγρια γίνεται: «ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ».
Σαν να εύχεται το λιοντάρι στο αρνί ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Μα, θα μου πείτε, εμείς, με την ψήφο μας διαλέξαμε την κυβέρνηση που κάνει τέτοιους Προέδρους. Και μάλιστα όποια κυβέρνηση θα φέρναμε, ίδιο Πρόεδρο θα μας έφερνε.
Τότε γιατί φωνάζω; Να μην ψηφίζουμε;
Τι να σας πω. Από τη μια σκέφτομαι τα καλά της ψήφου, από την άλλη δεν ανέχομαι να κοροϊδεύει ο ένας τον άλλονε, εν γνώσει μας μάλιστα ότι κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Παίζουμε έτσι ένα κακό θέατρο, κρύβοντας κάτω από τη μάσκα του «νόμου» την ντροπή μας γι αυτό.
Μήπως θα ήτανε καλλίτερη η μέχρι πριν από διακόσα χρόνια ζωή μας, τότε που, πριν οι Άγγλοι μας γνωρίσουν τις ψήφους, ξέραμε και αποδεχόμασταν ότι το μεγαλύτερο ψάρι τρώει το  μικρότερο όπως και τώρα, όμως χωρίς τις μάσκες που ευτελίζουν την ύπαρξή μας;