(Την πρωτομαγια του 2010 μεγάλη πορεία στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι τούρκοι διαδηλωτές τα έκαναν όλα γυαλιά καρφιά.
Το 2009 είχαν γίνει οι εσωκομματικές εκλογές της Ν. Δ., όπου ο Σαμαράς μπήκε πάλι ενεργά στα πολιτικά της χώρας, με το Μνημόνιο νεόφερτο τότε.)

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΕΙΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΑΣ

Δεν ντρέπονται οι άθλιοι πολίται της Τουρκίας
να παρεκτρέπονται ενώ ευρίσκονται εις πορείας
και πλάκας να πετάγωσιν εκ των πεζοδρομίων
ως χαμινόπαις τις πετά δέσμην εκ χαλικίων;…
Ακούς εκεί να βάλουσιν κατά των πολισμάνων
ωσεί οι πρώτοι αυστραλοί εποίουν κατά τασμάνων…
Πολίται να τα βάζουσιν κατά της πολιτείας!
Τι άλλο τα μάτια μας θα δουν αυτάς τα δεκαετίας...
Ενώ οι έλληνες, εδώ, εις τας κλεινάς αθήνας,
διεδήλωσαν μιμούμενοι γυναίκας αρσακίνας,
ήγουν με τάξιν και σειράν και σεβασμόν μεγάλον-
πλείονα εκείνου που ο Ντε Γκωλ έχαιρε υπό των γάλλων.
Ούτε βομβίδια ούτε καν αθώα βαρελότα.

Ελθέτε να θητεύσητε εις τα Αθήνας πρώτα
και ύστερον διοργανώνετε πορείες και βολτούλες,
ίνα μη, μεταπορειακώς, κλαίουν δι υμάς μανούλες.
Εξάλλου εξεχάσατε πως είστε δημοκράται
και δεν αρμόζει με βαριάς και σφύρας να βαράτε
παρά να υποτάσσεσθε στα κοινοβούλιά σας
και ας βαράει ταμπουρά η πάμβροτος κοιλιά σας;
Θέλει θυσίας εξ υμών κι όχι εκ των βουλευτών
(το εικοσιένα μοναχά ήθελεν εκ κλεπτών)
και, ή ερντογκείς, ή σαμαρείς την εξουσίαν έχουσιν,
την αδημοκρατίαν πολύ-αλί-δεν την αντέχουσιν,
και μέτρα θέτουσιν, ποινάς και φόρους καθιερώνουσιν
ου μην αλλά και χρυσαυγούς πολίτας μέσα χώνουσιν
υπείκοντες εις τον βαρύν που έδωσαν τον όρκον
κάθε ανυπάκουον να τσιμπούν ή έστω και μόνον ζόρ’κον.
Αλλιώς πιστεύστε τούρκοι μου υμείς τε Ελλάς θα γίνετε
που κλέψε κλέψε γέμισε ο κουβάς και πλέον χύνεται.
Ύστερον δέτε, ημπορεί κυβέρνησις να ζήσει
αν απεργεί ο κάθε εις που η δουλειά του κλείσει;
Ουχί. Θα πρέπει τότε αυτός άσιτον να την βγάζει
αντί εις οδούς είτε πλατιάς ή όχι, να φωνάζει.
Καθίστε ώ τούρκοι ήσυχοι γιατί η ανησυχία
φέρνει-ως παρά τρίχα εδώ-πτώχευσιν απαισία.
Κι αν σαμαρέα εύρετε την χώρα σας να σώσει
και στην μερκέλειον αγοράν δεμένην να την δώσει,
έχει καλώς, θα ζήσητε έστω και πεινασμένοι.
Μα όμως από σκοπιανό υμείς δεν χαμπαρείτε
και μητσοτάκη εν μια νυκτί να πέφτει δεν μπορείτε
ούτε άνοιξιν πολιτικήν ν’ ανθέξητε σείς δύνασθε
έστω δι ολίγον-αλλεργείς εις τέτοιο κόμμα γίγνεσθε.
Ούτε και Nτόραν έχετε να στέρξει να εκλεχτεί
από λαό κι όχι Βουλή (που θα ’βγαινε αβλεπτί),
και σαμαρεύς πρωθυπουργός εν τέλει να σας γίνει
που εις φασισμόν ομνύοντας κρασί ποτήρι πίνει.
Και τι; Εσείς θ’ αντέχατε μισθών ημικοπίαν
ή να ευρίσκετε τυφλούς με όράσεως υγείαν
ή από κει που είχατε οντά να κοιμηθείτε
ξάφνω εις δρόμους άσκεπους νήστεις να βολευθείτε;
Αν αληθώς εβούλεσθο τέτοια και σεις να ζήσετε
εις τας οδούς σας έβγετε και, φίλοι, εκτροπήσετε,
μα να μη λέτε ύστερον (όχι αυτό της γέννας)
πως δεν σας ειδοποίησε περί αυτού κανένας.
Γι αυτό εγώ ορμώμενος φιλίως απ’ εδωνά
της έμφρονος προλήψεως κρούω τον κώδωνα.
Αφήστε τας πορείας σας κι υποταγήν τολμήστε
αν μέλαινα και δυστυχή δε θέτε ζωή να ζήστε.
Και μη ακούσω δι ημάς πάλιν ότι πορεύεσθε-
κι ας μη ελλείψει σίτισης ουδόλως πλέον ρεύεσθε.
N’ ακούω θέλω υποταγήν και χάσιν πορειών
ώσπου να έβγει και αυτός ο δύστηνος αιών.
Και αν εις τον επόμενον οι ερντογκείς εκλείψουν,
καλώς. Μα αν κι άλλοι ως αυτός  στη ζωή σας θα ενσκήψουν,
υπομονή! Πάλιν αυτό πορειών δεν είναι αιτία:
ακολουθεί-αναμείνατε!-Τετάρτη χιλιετία.

Κι αν δεν αρμόζουσιν αυτά στα παρ’ υμίν ειωθότα,
…ελθέτε να θητεύσητε εις τας αθήνας πρώτα…