ΣΑΜΑΡΆΣ (του 2013) ΕΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΉ ΑΠΟΡΊΑ
 
Πρέπει ν’ αλλάξω ρότα ρε γαμότο.
Δεν πάει πια το πράμα με τη Μέρκελ.
Παιδί, γραικός με ούννα δε σκαρώνουν-
Το ’πε πριν τόσα χρόνια και ο Μέντελ.

Η Γερμανία αρχίζει να ρετάρει.
Σε λίγο για προστάτης δε θα κάνει.
Πώς να το πρόβλεπα; Πριν δύο χρόνια
καθένας θα ’πεφτε σ’ αυτή την πλάνη.

Τώρα γοργά πρέπει να έβρω κάποιον
και την κατάσταση να ισορροπήσω.
Με τον Ομπάμα! Ναι! Με τον Ομπάμα
πρέπει ένα ραντεβού γοργά να κλείσω.

Πρέπει την προτεστάντικη να δείξω
πως ν’ αποφύγω προσπαθώ παγίδα…
Αρχίσαν όλοι κιόλας να μιλάνε
πως πάει καιρός πολύς που δεν τον είδα…

Του έχω κάνει κρούσεις μα δε θέλει.
Και όμως εξαρτάται από κείνον,
για πόσο ακόμα εγώ θα συνεχίσω
πρωθυπουργός να είμαι των Ελλήνων.

Και τελευταία οι αμερικάνοι
έχουνε με τους τούρκους ένα γίνει.
Κι αυτός ο Κέρι όλο εκεί πηγαίνει
κι όσο και να ’ναι αυτό μου τήνε δίνει.

...Να πάω…,  να συζητήσω για Συρία…,
να δείξω πως κι εγώ παίζω ένα ρόλο
σε Μέση Ανατολή…, Ιράκ…, Περσία…
κι όχι πως τραγουδώ μονάχα σόλο!

Τουλάχιστον ο Εξωτερικών μου
να συναντιόταν λίγο με τον Κέρι…
Μα για τους Γιάνκηδες θαρρώ πως είναι
καμένος σαν και μένανε από χέρι…

Τέλος δεν ξέρω… πρέπει μ’ έναν τρόπο
στους αμερκάνους σύντομα να δείξω
ότι σιγά σιγά ξεκόβω από τη Μέρκελ
κι ότι κοντά τους άγκυρα θα ρίξω.

Ο κόσμος-τι να γίνει;-έτσι επλάστη:
κάθε μικρός να έχει έναν προστάτη.
Εγώ απλά υπακούω στους κανόνες.
Γι αυτό σας λέω: πρέπει να κάνω κάτι…