Σάββατο, 24 Μαΐου 2014
«Την Κυριακή ο λαός θα γράψει ιστορία»
Τσίπρας


Για να γράψεις φυσικά θέλεις μολύβι.
Και χαρτί. Και κάπου βέβαια ν’ ακουμπήσεις.
Μ’ αν για λίγο το κεφάλι σα γυρίσεις
το μολύβι κάποιος παίζοντας σου κρύβει,
ή, χειρότερο απ’ αυτό, αν στο πετάξει,
πώς τη ρήση σου ο λαός θα κάνει πράξη;

Και καλά, έστω μολύβι πως υπάρχει.
Μ’ αν σου λείψει το χαρτί τότε πού γράφεις;
Κι αν δεν έχεις ν’ ακουμπήσεις ούτε ράχη;-
τοίχους πάλι με συνθήματα θα βάφεις;
Κι άϊντε, πες, έστω ο λαός όλα τα βρήκε
και στην τάξη του γραψίματος εμπήκε.

Μα λιγάκι η Νου Δυο να τον σκουντήξει
στο χαρτί μόνο γραμμές δε θα τραβήξει;

Ή  ο Κουτσούμπας εάν όλο το μελάνι
(και το ξέρεις, το ΚουΚουΕ τέτοια τα κάνει)
σ’ ό,τι γράψει ο λαός πάνω το χύσει,
η σελίδα όλη πια δε θα μαυρίσει;

 Ή, αν δίπλα ο Βενιζέλος τραγουδάει,
το μυαλό του ο λαός θα ’χει στην κόλλα-
ή βροντώντας τα κι εκείνος κάτου όλα
στο σκοπό του τραγουδιού μήπως πηδάει;

Κι αν οι ΑΝΕΛ την Κουντουρά δίπλα τού ρίξουν
και τα μάτια του απ’ τις κόγχες τους πηδήξουν,
των γραμμάτων θα τα νοιάζει πια το πλήθος,
ή της Έλενας τα χείλια και το στήθος;

Κι άντε, όλα τα στραβά που ’χω αραδιάσει,
ας ειπούμε ο λαός τα ’χει μεριάσει-
κι ότι τα ’χουν σφραγισμένοι κλείσει τάφοι.
Όμως Τσίπρα: Ο ΛΑΟΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ;!