ΑΓΓΕΡΩΝΑ

Να προσφέρεις θυσίες σ’ έναν θεό
που ούτε τη φύση του ούτε την προέλευσή του ξέρεις.
Να τιμάς, να λατρεύεις,
το άγνωστο, το αόρατο-εκείνο που, όμως,
ξέρεις ότι σε εξουσιάζει,
σε πείσμα όλων των γνωστών θεών.

Και ποιος την φύση ή την ουσία ξέρει
του Έρωτα, που αυτός, και μας εποίησε,
και μας κατέχει, και μας οδηγεί;

Και με τι λόγια και ποιες χοές, με ποιες  θυσίες,
πώς, να τον υμνήσουμε μπορούμε,
που όταν την πλημμύρα του νοερά μόνον προσεγγίσουμε
πνιγμένοι κιόλας, από παντού, νοιώθουμε;

Θεσσαλονίκη 1958