ΝΑ ’ΧΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ

 

Να χα τη γλώσσα του πουλιού

σ’ ένα κελάδημα το σύμπαν θα ’λεγα όλο

χωρίς γραμματικές, συντακτικά,

και τονισμούς και πτώσεις …

 

Να χα τη γλώσσα του πουλιού

να δεις φιλοσοφία με μια τρίλια…

Να  δεις τι παραμύθια μαγικά,

και τι φιλοσοφίες που θ’ αράδιαζα…

 

Και πώς σε ομορφάδα-

με τη ’λαφράδα μόνο του ύπνου μου-

την ασχημιά θα  γύριζα της γης μας…

 

Μάης 1960