ΗΛΙΟΣ

 

Μια χρυσή εμφάνιση που ξάφνω
μέσα σε μια κόκκινη θάλασσα βυθίζεται.

Και η θάλασσα είναι στον ουρανό.

 

Ένα μαλακό μολυβί ύστερα,

μια αόριστη ανταύγεια φέγγους κατόπι.

 

Πόσες φορές δεν μας έχει
καταφρονετικά μοναχούς

ο ήλιος αφήσει
έρμαια στο σκοτάδι της νύχτας,
που λες από τα πλευρά του-από το βέλος
του βραδιού τρυπημένα-ξεπηδάει… 

Και αυτός

κάθε βράδυ

ένας κουρασμένος πάνθηρας,

που τα θύματά του πίσω του σέρνοντας
στη φωλιά του τα πάει.