Η ΕΝ ΕΛ ΕΪ ΑΝΗΨΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ

Παντρεύτηκε κι αυτή (ποιος ξέρει πότε… πώς…)
Έτσι τουλάχιστο  μου είπε.
Κι την πιστεύω. Πράγματι 
Έσερνε πίσω της ένα ον αμίλητο
Που κοίταζε τριγύρω φοβισμένα
Πασκίζοντας  να προσαρμόσει  τις κινήσεις  του λαιμού  του
Με του λουριού  το  τράβηγμα (όταν  την  υποταγή 
την κυβερνά η  πρόληψη 
όλα τακτοποιούνται).

Όταν μου το σύστησε («ο άντρας μου από δω»)
Αυτό μου έτεινε χαριτωμένα το δεξί του μπροστινό ποδάρι.
Και  σ' όλη τη συζήτηση που είχα με τη γυναίκα του
Περίμενε υπομονετικά στην άκρη ακίνητο.

Ευτυχισμένος γάμος πράγματι.
Ταιριαστός.
Να ζήσουν.