ΑΒΑΝ, ΤΟ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟ
ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

Παίρνεις πού και που και μας ρωτάς
Τι γινόμαστε, πώς είναι η υγειά μας
Και ημερολόγιο κρατάς
Για γενέθλια και για ονόματά μας.

Στης ηπείρου αυτής την απονιά
Που τρυπάει τις ψυχές και σκει τα στήθη
Σα ζεστή πονετική γωνιά,
Άβαν το ενδιαφέρον σου για μας εστήθη.

Και, Αβαν, μας φυλάει σαν αδερφή
Και καλή σαν μια μας σκέπει κι άγια μάνα
Η αγγελική σου η μορφή
Και το ζείδωρο σου που μας δίνεις μάννα.

Ο θεός που βλέπει από ψηλά
Και κοιτάζει τις πληγές μας να γιατρεύεις
Ας σε ευλογεί κι ας σε φυλά-
Άσκοπα τα ιάματά σου δεν ξοδεύεις.

Λος Άντζελες 1989