ΣΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ

Χοντρός καλοντυμένος κύριος.

Πηγαίνει να πληρώσει.
Πετάει στης ταμίας το σταντ το που εδιάλεξε βιβλίο να πάρει.
Εκείνο ταλαντεύεται να πέσει.
Ο χοντρός κύριος
Μ’ ένα «ωπ!» τραγουδιστό
το συγκρατεί με την κοιλιά του.

Η ταμίας το πιάνει,
το σηκώνει,
και, γελώντας,
το πετάει ψηλά χαριτωμένα
κι έτσι που όταν πέσει
να δείχνει στην ταμία την τιμή του.

Κατόπι με λαχτάρα το χέρι της απλώνει,
το χρήμα παίρνει,
με λατρεία το κοιτά,
το ισιώνει,
το τακτοποιεί
ώστε οι επιφάνειες των χαρτιών
προς τη μεριά να βλέπουνε την ίδια,
και τα μάτια της χωρίς να πάρει από αυτό
της αριθμομηχανής τα πλήκτρα χτυπάει.

Η συναλλαγή τελειώνοντας
μαζί έχουν τελειώσει
και ο Ελευθερουδάκης,
και η ταμίας,
και τα βιβλία
και η ανθρωπιά.