ΡΩΣΙΑ 2001 μ. Χ.

Τη βαριά τους περπατησιά και το σοβαρό πρόσωπο
δεν ξέρουν πού τώρα να στρέψουν.
Στους κλέφτες που κάθε βήμα
πάνω τους τυφλό σκοντάφτει;
Στα ζεστά καταστήματα
τα πλούσια αγαθά γεμάτα
που δίχως οίκτο προκαλούν και προσκαλούν
και πάντοτε από ανθρώπους κενά μένουν;

Μόνο στις εκκλησιές να πάνε βρίσκουνε τον δρόμο.
Μα ξέρουν ότι εκεί, προσωρινά μόνο θα μείνουν.
Γιατί μέσα στη σκοτεινιά του χώρου
το φως που από μέσα τους έρχεται
αυτό όλα σωστά τα δείχνει. Και δείχνει ότι
πιο γνοιαστική από του θεού
την ευσπλαχνία έχουν
και πιο πολύ απ’ αυτόν για τον άνθρωπο πονάνε.

Και το αίμα δεν τρέχει από την πλευρά τους
μετά τον θάνατό τους,
αλλά τώρα-     
τώρα που η Επανάσταση
σκυμμένη για λίγο
τα ματωμένα πόδια της ιαίνει
και τα πλήθη δεν οδηγεί.

Λος Άντζελες 2001