ΤΡΙΠΟΛΗ

Aχ! Τρίπολη με τα βραχιόνια σου υψωμένα στον σταχτί ουρανό σου!
Αχ! Τρίπολη με τρεις σταγόνες μάραθο στου λαγηνιού τον πάτο!
Ax! Τρίπολη!
Κτίρια μαβιά-δρόμοι κλεισμένοι!
Τα παιδιά σου τραγουδούν στα στέκια των αγάδων.
Για μάτια πράσινα όλα τα δέντρα σου μιλούν.
Στην Τάκα πλένεις τα ρηχά σου πόδια,
Στους αγέρηδες τα λόγια σου σκορπάς.

Αχ! Τρίπολη! Με τo θάνατο στους στενούς σου δρόμους
και τις μαύρες κορδέλες ν' ανεμίζουν στα μπαλκόνια τους.
Ένα ποτάμι πίσσας σε κυκλώνει
και μέσα του το πέτρινο κορμί σου ανασαίνει.

Ax! Τρίπολη! Με όνομα από τρεις χάντρες τσιγγάνικες
και με μαλλιά τα πεύκα της Δεξαμενής σου! 

Στα πηγάδια σου τρελές γυναίκες πνίγονται.
Ρόπαλα βάφουν μ' αίμα τις αυλές σου.