ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ

Ισορροπώ πάνω σε τεντωμένο σχοινί
ανάμεσα Φθοράς και Αφθαρσίας.
Μία σκέψις ανάρμοστος
μία κίνησις αδεξία
και
η πτώσις.

Να ΄χε γυρίσει κάνε η γη στο μεταξύ
τόσο-
απ’ την αρχή της πτώσης μου ως το τέλος της-
ώστε στην Αυστρία να πέσω...
να γίνω λιώμα σε δρόμο πάνω έναν καθαρόν τουλάχιστον…