ΠΕΜΠΤΗ, 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012
             ΟΙ ΜΙΑΡΟΊ
αστείε Σαμαρά που προδίνεις
την αρμονία της ευθύνης
γελοίε σαλτιμπάγκε
στη γωνιά σου άντε
ξεφτισμένο στολίδι
από ιερή στολή
φτηνό παιχνίδι
πόρνης φιλί
γομολάστιχα της Χαράς
φτηνέ ζήτουλα
που χτυπήματα ύπουλα
τους έλληνες τώρα χτυπάς
τράβα να ζητιανέψεις
κι εσύ κι ολ' οι γραικοί
που κάποτε είχατε βλέψεις
στην Ευρώπη εκεί
πήγαινε τώρα ζητιάνε
και μετάνοιες κάνε
στον Γερμανό μπροστά
που ενώ σου χρωστά
εσύ του δίνεις τη ζωή σου
ευπειθώς παρουσιάσου
και με τη δεξιά σου
κατέβασε το βρακί σου
που από κείνους αγόρασες
να υπομονέψεις δεν μπόρεσες
σε τιμή ευκαιρίας
το χρυσό ξεπουλάς
και τη μονιά χαλάς
της ελευθερίας
και σεις βουλευτές
αντρείκελα του χτες
ευρωπαικά σκυλάκια
πηδήξτε χαριτωμένα
με τα στόματά σας ανοιγμένα
και χάψτε τα ψιχουλάκια
που ο πάτρωνάς σας
όταν λιγωμένοι του τα ζητάτε
σας πετάει και τ' αρπάτε
κουνώντας την ουρά σας  
κάνετε κύκλους
να τον καλοκαρδίσετε
ώστε μερικούς σίκλους
σταριού να κερδίσετε
Προσέχετε! Ξυπνοί να είστε!
Να! Πέταξε το ξύλο!
πηγαίνετε πίσω να το γυρίστε
αν τον θέλετε φίλο
και κάθε που ένα σκίουρο
στα δόντια σας φέρνετε
τότε ένα χάδι σίγουρο
προστατευτικό θα παίρνετε
στη μαλλιαρή σας
ράχη τη σκυφτή σας
και όταν το μεγάλο κυνήγι
θα του πάτε πίσω σκοτωμένο
στις σκυλοτροφές θα σας πνίγει
τo χέρι του το ξένο,
κι αν ανάμεσά σας
σας βάλει να φαγωθείτε
στο χνώτο της ανάσας
ο ένας τ' άλλου ριχτείτε
Ψοφίμια!
που κάποτε είχατε δική σας ζωή
και τώρα από το βράδυ ως το πρωί
είσαστε όλο τσαλίμια!
κάποτε έθνος κραταιό
τώρα ράκος
κάποτε ποτάμι βουερό
τώρα ξερός λάκκος-
από την παλιά σας εικόνα
μες σε καθρέφτη
ούτε ο ίσκιος σας τώρα
ο σκιαγμένος δεν πέφτει
τι περιμένετε ακόμα;
τo δέρμα σας ο αφέντης σας θέλει
δεν μπορεί να πατάει στο χώμα
ένα βήμα του μια σας αγέλη
και σεις υπουργοί πονηροί
ανθρώπου κίβδηλα ομοιώματα
που ξεσηκώνεστε μόνον οι καιροί
κινδύνων όταν φέρνουν φορτώματα
καραγκιόζηδες κακόμοιροι
που δίπλα σας βοά η δυστυχία
και σεις είσαστε όμηροι
στης καλοπέρασης τα ψιχία
κι αυτά ρευστά
όπως της νύφης η χαρά
τι τρομεροί όταν είχατε μπρος σας
έναν μικρότερο για εχθρό σας
τώρα μπροστά στο θηρίο δειλιάζετε
την ουρά στα σκέλια βάζετε
και το υπηρετείτε
α! που να χαθείτε!
να τους χαίρεσαι Σαμαρά
κι αυτούς και τον παρά
που σου κουβαλάνε
απ’ το λαό που μαδάνε
αστείε μιαρέ Σαμαρά
ψυχρέ νεκροταφείου μαρμαρά
εκτός από τη μορφή
πάνω σου τίποτα δεν ανθίζει-
από τα νύχια ως την κορφή
που άνθρωπο να θυμίζει
και Γη μου εσύ
παρθένα χρυσή
βιαστές τέτοιους γελοίους πώς
ο ανθός σου ανέχεται ο αγνός;