ΖΗΤΕΊΤΑΙ ΑΡΧΗΓΌΣ
(2012)
Καημό μεγάλον έβαλα να βρω έναν αρχηγό
που του ΠΑΣΟΚ τους βουλευτές και πάλι να υποτάξει
το κόμμα αυτό ήλιο να βρει ως άλλοτε λαμπρό
κι η δόλια η Ελλάδα μας πάλι να μπει σε τάξη.

Μα όποιον κι αν πλησίασα πασόκο βουλευτή
με ύφος έκπληκτο πολύ με είδε και θλιμμένο
και μ’ ετοιμότητα ευθύς μου είπε ζηλευτή:
Τώρα όποιος γίνει αρχηγός είναι χαρτί καμένο!..

Πήγα και βρήκα ύστερα πασόκους στη σειρά
και αρχηγία τους πρόσφερα του κόμματος που φθίνει.
Μ’ αυτοί με υπερκέρασαν. Μου είπαν αυστηρά:
Ζητάς να βρεις αφεντικό για μαγαζί που κλείνει.

Και κάποιος φίλος πασοκτζής που μ’ αγαπάει πολύ
μου είπε «ουτ’ έναν δε θα βρεις να θέλει ν’ αρχηγέψει-
το κόμμα αυτό απ’ την ύπαρξη πήρε αναστολή…
Μα σαν ξανάρθει θα στρωθεί για δεκαετίες πεντέξη».

«Μα πώς;» του κάνω και μου λέει «Να πώς θα γίνει αυτό:
Φεύγουμε μεις και ο στρατός κάνει δικτατορία.
Κι ύστερ’ από ένα διάστημα χούντας σκληρής καυτό
θα γράφουμε όποια γράψαμε και τότε ιστορία:

ΠΑΚ ένα πάλι ιδρύουμε χωρίς χρονοτριβή
κι όταν οι ΗΠΑ ειν’ έτοιμη τη χούντα για να διώξει,
Πολυτεχνείο μπαίνουμε και λέμε μές στη βουή
ότι εμείς προς τον γκρεμό τη χούντα έχουμε σπρώξει.

Κι’ έτσι τα πόστα πιάνουμε πάλι τα ισχυρά,
κάνουμε πέρα χουντικούς και δεξιούς και ΛΆΟΣ
και δεκαετίες πάμπολλες διοικούμε στη σειρά
και πάλι πλέον κλέβουμε πολύ και αενάως.

Γι αυτό και τώρα αρχηγός κανείς δε θα χριστεί
γιατί συντόμως αρχηγός θα είναι ο καθείς τους-
θα τρώει πάλι δηλαδή ωσότου να πρηστεί
ύμνους ενώ στο βλάκα λαό θα ψάλει ακαθίστους».