Σάββατο, 15 Σεπτεμβρίου 2012
ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΙΛΊΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΆ
     ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΚΑΟΧΤΏ ΜΈΤΡΑ
(Τα παρακάτω εντάσσονται στα «άμεσα μέτρα μετά τις εκλογές». Σε παρένθεση τα λόγια που εννοούνται χωρίς να λέγονται)

-«Αν τα χρήματα που έχουμε υπολογίσει έρθουν, τότε θα…»
(όμως πότε ήρθαν τα χρήματα που είχαμε υπολογίσει;)


-«Προς τα τέλη αυτής της χρονιάς μπορεί να έχουμε δημιουργήσει 150.000   θέσεις εργασίας.»
(μπορεί, όμως δεν θα έχουμε)

-«Αποφασίστηκε να βγουν τα ευρωομόλογα. Πότε δεν ξέρουμε. Αν όμως γίνει αυτό, θα προσθέσουν πολύ περισσότερες θέσεις εργασίας.»
(αν τις δείτε γράψτε μου)

-«Θα αναζητήσω ξένες επενδύσεις παντού…»
(θα τηλεφωνήσω μια μέρα σε κάτι φίλους πιτσαδόρους)

-«Πώς θα βγούμε από το τέλμα; Με δύο πολιτικές που πρέπει αμέσως να εφαρμόσουμε!..»
(αλλά που όπως όλα όσα «πρέπει» δεν θα γίνει κι αυτό)

-«Το δεύτερο έτος ανεργίας μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το…»
(γιατί όχι; Όλα μπορεί να γίνουν)

-«Γι αυτά θα δώσω την μεγάλη προσωπική μου μάχη στην Ευρώπη…»
(θα στείλω από ένα ιμέιλ σε όλους τους ευρωπαίους ηγέτες: ΕΛΕΉΣΤΕ)

-«Μόλις σταθεροποιηθεί η εξέλιξη των εσόδων, το αφορολόγητο θα πάει στις 8.000 ευρώ…»
(είναι θέμα χρόνου… Όμως αμέσως μετά, θα γίνει!)

-«Σταδιακά  μείωση των φορολογικών συντελεστών…»
(σε τριάντα χρονάκια θα πληρώνετε λιγότερα μπαγάσηδες…)

-«Επίσπευση ανακήρυξης ΑΟΖ(!)»
(κι αν όχι, θα ανακηρύξω ΡΟΖ. Και εκεί, σίγουρα θα έχω επιτυχίες)

Θεέ μου, έπαιζες μαζί μας; Ή ήθελες να μας μάθεις ως πού φτάνει η ανθρώπινη μωρία; Τα πέτυχες και τα δυο. Θεέ μου-γιατί τον έκανες πρωθυπουργό;..
Η αναίρεση μέσα στην ίδια πρόταση εκείνων που η πρόταση αυτή υπόσχεται, θεωρείται στην Ελλάδα δείγμα ανώτερης πολιτικής ικανότητας και όχι δείγμα ανικανότητας και βλακείας του πολιτικού.
Ο Σαμαράς, τραγικά κουτοπόνηρος, δημιουργεί άλλοθι για όσα λέει και δεν θα κάνει. Και αυτό δεν είναι το τραγικό. Το τραγικό είναι ότι ο λαός αυτό το δέχεται σαν άλλοθι.
Η γλώσσα! Καταργήστε την και να! Ευτυχία!