ΉΧΟΙ ΚΑΜΠΑΝΑΣ

Είναι οι άνθρωποι ήχοι καμπάνας
που πένθιμους ήχους σκορπά.
Από το ψηλά στημένο καμπαναριό
στη γη πέφτουν, και ανακλώμενοι
ανεβαίνουν στα ουράνια.

Όμοιοι σε όλα διαχέονται,
και πυργώνουν την αίσθηση της ακοής
ενός όντος παράξενου που ακούγοντας
ασταμάτητα κλαίει,
Που ακούγοντας κλαίει.
Γιατί για το Θάνατο
όλες οι καμπάνες χτυπούν.
(Τρίπολη, 1957}