(από ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ 2006)

ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙ ΚΟΠΕΛΛΑ ΤΟΥ "ΔΩΔΩΝΗ"-ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΗ ΛΕΝΕ
Κοπέλλα,που δεν ξέρω τ' όνομά σου,

εδώ είναι γραμμένο το ποίημά σου.
Το 'γραψα, ευχαριστώ ένα μεγάλο
μονάχα να σου πω, και τίποτ' άλλο.

Λοιπόν ευχαριστήρια οι πελάτες
τις τσέπες σήμερα έχουμε γεμάτες.
Σ' ευχαριστούμε που καλόγνωμη είσαι
κι ευγενική, χωρίς να προσποιείσαι.

Σ'ευχαριστούμε που όταν μέσα μπούμε
στο μαγαζί, κάτι κι εμείς να πιούμε,
πρόσωπο σκυθρωπό ποτέ δε δείχνεις
κι ούτε ματιές αγριωπές μας ρίχνεις.

Σ’ ευχαριστούμε που αδιαφορία
φορά δε δείχνεις να 'χεις ούτε μία-
που την παραγγελία με γέλιο παίρνεις
κι ό, τι ζητάμε πρόσχαρη μας φέρνεις.

Σ' ευχαριστούμε που σ'αυτή την πόλη
όπου το κέρδος κυνηγάει όλη,
εσύ την ανθρωπιά μέσα σου κλείνεις
και πάντα προς τα έξω τηνε δίνεις.

Σ' ευχαριστούμε που ένα λόγο έχεις
καλόν για τον καθένα-και που τρέχεις
σ'όποιο τραπέζι σε καλεί η δουλειά σου,
όχι με πόδια, μα με την καρδιά σου.

Ή μήπως το θεό τάχα θα πρέπει
να ευχαριστήσουμε, που όλα βλέπει
και ξέρει πως υπάρχουνε ανθρώποι
που τους κουράζουν οι πολλοί τους κόποι-

που βλέπει πως υπάρχουνε μονάχοι
με τη μονάξα τους που δίνουν μάχη,
και ξέρει βέβαια πως την κοινωνία
την κυβερνά η θλίψη κι η αγωνία,

κι εδώ έχει φροντίσει να δουλεύεις
και λίγο την πικρία να λιγοστεύεις
που ο καθείς μαζί του κουβαλάει
όπου και αν γυρίσει κι όπου πάει;

Γιατίμε το σεμνό χαμόγελό σου,
το πάντα πρόσχαρο το πρόσωπό σου,
και το ανιδιοτελές σου ενδιαφέρον
πραϋνεις κάθε νέο ή και γέρο.

Δε λέω, και θα έδειχ νε αδικία
(και σ' όποιον δε θα μ' ήξερε, κακία):
κι οι άλλες οι κοπέλλες εδώ μέσα
καλές και άγιες είναι-μπέσα-μπέσα.

Κι εξυπηρετικές. Και προκομένες
Κι ευγενικές. Κι ας είναι ευλογημένες.
Μα ό,τι κι αν πει κανείς, χωρίς το γέλιο
ειν' εκκλησές με δίχως ευαγγέλιο. 

 Δε φταιν αυτές που δε γελούν-και μένα
πάντα τα μούτρα μου συννεφιασμένα-
έτσι είμαστε φτιαγμένοι, τι να γίνει;
όμως πληγές η πέννα μου ας μην ξύνει...    

Όλοι στη ζήση μέσα ίδιοι δεν είναι
κι όλοι ίδια να φερόμαστε δε γίνε-
ται- σ' άλλους έχει αυτό ο θεός χαρίσει
κι έχει το ίδιο απ' αλλουνούς στερήσει.

Θεός είναι αυτός, έτσι τ' αρέσει.
Μα ενοχλώ. Ας φύγω από τη μέση.
Λοιπόν θερμά και πάλι ευχαριστούμε.
Και τώρα... για να δούμε...τι θα πιούμε...