ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ

Αν ήμουνα μία καρέκλα ξύλινη
σκαλιστή
αιωρουμένη πάνω από δάπεδα ημεδαπά

Και εξιλαστήρια…

Αν ήμουνα μία καρέκλα ξύλινη
σκαλιστή
περιφερόμενη ανά τας ρύμας τον φωτός…

Αν ήμουν μιά καρέκλα σκαλιστή

κι ήταν γραμμένο στόνα μου το πόδι "ποίηση"
στο άλλο "ποίηση"
στο τρίτο "ποίηση"
και πάλι "ποίηση"στο τέταρτο,τότε θα βάσταζα επάνω μου όλα τ’ αστέρια. 

Εκτός της Γης,
που πάλι ιδανικά θα με κρατούσε.