ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ

Όλη η θολούρα κι η πολλή ζαλάδα
κι τρέλα κι η παλαβομάρα
όλη η κακία πάνω σου είναι μαζεμένη
χυδαία γυναίκα-καταραμένη.

Ανοησία φοβερή, βλακεία,
κι άρρωστη μια αλαζονεία
σε σφίγγουν οργισμένα-
όπως περίζωνες εσύ εμένα.

Καλά κρυμμένη μες στην άγνοιά σου
σκότος πηχτό το μάθημά σου
πως όλα ξέρεις όμως κάνεις τάχα
μα το χαμό σου ξέρεις μονάχα.