ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ

-Βάλε κι αυτά… είπε στον σοφέρ,
και του έδειξε ένα καλαθάκι με άνθη.
-Τίποτε άλλο έμεινε να φέρω κυρία; ρώτησε με σεβασμό εκείνος.
-Όχι Παύλο. Κλείδωσε την πόρτα μόνο, του είπε.
Εκείνος κλείδωσε την πόρτα του σπιτιού, γύρισε, της άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου.
-Όχι Παύλο, σου είπα, δε θα έρθω, είπε εκείνη.
-Μα κυρία… ψέλλισε έντρομος ο σοφέρ.
-Πήγαινε Παύλο. Σ’ ευχαριστώ για όλα.
-Κυρία…
-Πήγαινε!
Ο σοφέρ, κάτωχρος και τρεμάμενος μπήκε στο αστραφτερό αυτοκίνητο και έβαλε μπρος χωρίς να ξεκινήσει, κοιτάζοντάς την.
-Πήγαινε! του είπε σιγά αλλά αυστηρά και επιτακτικά εκείνη.
Εκείνος ξεκίνησε αργά.
Αυτή, έβγαλε το πανάκριβο παλτό και το καπέλο της και τα πέταξε στην άκρη του δρόμου.
Βρώμικα και κουρελιασμένα ρούχα τώρα τήνε ντύναν.
Έλυσε τα μαλλιά της, έκρυψε μ’ αυτά το πρόσωπό της και κάθισε στην άκρη του πεζοδρομίου απλώνοντας το χέρι ελεητικά.