ΚΡΙΣΗ ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΛΟΓΩ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

Δεν είμαι από τον κόσμο σας. Πάνω μου εξουσία
φασιστικά κοπρόσκυλα δεν έχετε καμία.
Δεν είμαι από τον κόσμο σας. Άλλος με κρίνει εμένα.
Κάθε σας κίνηση για με πηγαίνει στα χαμένα.
 
Μ’ έπλεξε στο σινάφι σας-στα βρόχια τα φριχτά σας
η φτώχεια που την έφτιαξαν τα χέρια τα δικά σας.
Μα η ψυχή και το μυαλό που ‘λπίζατε να γίνει
δικό σας όργανο, σκοινί εγίνει που σας πνίγει.

Εγώ κρατώ απ’ του Βοριά τ’ αγριεμένο κύμα.
εσείς ψοφίμια που ’χετε το πόδι σας στο μνήμα.
Εγώ κρατώ απ’ τη Φωτιά κι απ’ τη Μεγάλη Ελπίδα.
Εσάς φριχτά σας ξεγελά η όποια καταιγίδα.

Στο Σύστημα του Μέλλοντος-στο Σύστημα του Αεί
το χτίσμα σας σαν άθυρμα πανάθλιο θα καεί.
Κι εγώ το Καίον Σύστημα! Κι εγώ το Μέλλον! Νάμαι!
Εγώ που τώρα στα λερά τα πόδια σας κοιμάμαι.

Και ο θεός μου που βαθιά κατέχει την Τελειότητα
δε θα σας κρίνει όπως εσείς εμέ «κατ’ αρχαιότητα»,
παρά, εφ’ ενός αφού ζυγού-ο Μαρξ- θα σας στοιχίσει
πάνω στα γλοιώδη μούτρα σας «κατ’ εκλογήν» θα φτύσει.