ΕΞΗΝΤΑΡΗΣ

Εξήντα χρόνων έγινε. Φθινόπωρο. Μα όμως
Εχει και το Φθινόπωρο τις χάρες του. Τα φύλλα  
Πέφτουνε κι ένας χείμαρρος χρυσός γίνεται ο δρόμος
Που όλο το θέρος ξερικός κι ολόμονος εκύλα.

Φθινόπωρο. Η μονότονη, λυπητερή βροχούλα
θύμησες ακριβόθωρες μες στην ψυχή σταλάζει.
 Φθινόπωρο. Τρισπόθητη ακούει μια φωνούλα
Να λέει "Φτάνει ο Θάνατος. Έρχεται. Πλησιάζει."