ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Ό,τι σκεφτεί ή μάθει ή αιστανθεί
Μεγάλο και υψηλό κι ωραίο,  
Που έχει με πόνο και με πίκρα δέσει,
Ρέει μες απ’ τα λούκια της ψυχής κάτω
Και ρέοντας μεταμορφώνεται.  

Το ακολουθεί με αγωνία
Να σταματήσει  προσπαθώντας
Την ψυχοφθόρα πτωτική ροή
Ή έστω πιο αργή να τήνε κάνει.

Μάταια όλα. Αυτό
Φτάνει ταχύ πάντοτε κάτω. Και φτάνοντας εκεί
Βλέπει σε πράγματα καθημερνά να ’χει αλλάξει
Και σε συνήθειες βρώμικες  και βλαβερές.

Κάθεται και σκέφτεται τι έχασε.

Χρήσιμα ήσαν τα μπαλώματα εκείνα της αγνοίας-
Φιλοσοφία, Ποίηση, Μουσική.
Ωραία και τα παραγεμίσματα εκείνα του κενού-
Ιδέες, Οράματα, Ιδανικά.  
Ωραία τόσο που να φιλιωθεί δεν το μπορεί με το χαμό τους.
Και βαρυθυμάει και θλίβεται.  

Μα έρχονται φορές που λέει
Ίσως αυτό να είναι όλο κι όλο
Ζωή ο,τι λέμε.
Ίσως αυτή η μεταστροφή
Να είναι ο προορισμός, το μεγαλείο,
Ή έστω η μοίρα του ανθρώπου:
Σε τετριμμένες αίσθησες με τον καιρό
να μεταπλάθεται το πνεύμα.

Ίσως να είναι αυτή η μόνη οδός

Και η Σισύφεια η προσπάθεια κι η αγωνία του
Για το υψηλό που όλο πέφτει κάτω
Να ’ναι κι αυτή όλη κι όλη ένα τέχνασμα
Που αμβλύνει την ψευδαίσθηση της ματαιότητας.