ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
 (Λος Άντζελες)

Με Ελληνίδα για παρέα
Όλα καλά κι όλα ωραία.
Η γλώσσα λύνεται κι ο νους
Πετάει σ’ άλλους ουρανούς.

Και ξαναζούν οι γειτονίτσες
Με τις ανθόσπαρτες αυλίτσες
Και ξαναζούν οι συντροφιές
Με τις κουβέντες τις ζεστές.

Να και οι φίλοι! Να η ταβέρνα!
Και να τα "φέρε" και τα "κερνά".
Και να το κέφι! Να η χαρά!
Και να τα βράδια τα ιλαρά!

…Όλα καλά. Μα η ψυχή μας
Σαν να μη χαίρεται μαζί μας
Και, πρώτη της φορά σκυφτή
Σαν να γυρεύει να κρυφτεί…

Ω! Μνήμη! Μη μας βασανίζεις.
Το μνήμα με άνθη μη στολίζεις.
Φως όσο κι αν λαμπρό κρατείς
Μνήμη, ο ζόφος μας βαθύς.

Μνήμη σκληρό έχεις το χάδι.
Λυγμούς γεμίζεις το σκοτάδι.
Φύγε-α-φύγε μακριά-
Μνήμη πικρή ξεχνά μας πια.

Μα αν έρθεις άκου μιαν ευχή:
Στόχο μην έχεις την ψυχή.
Τη φονική σου μαχαιριά
Δόστηνε μνήμη στην καρδιά.