L'Arlésienne
(Madame Joseph-Michel Ginoux)
VAN GOGH


Αναπόληση; Απορία; Θαυμασμός
Πάνω απ' τ' ανοιγμένο το βιβλίο;  
Ενας σύντομος,τυχαίος συλλογισμός
Η το ύστερο στη ζωή πικρό αντίο;

Τόνα χέρι στου βιβλίου τις σειρές
Και στον κρόταφο το άλλο έχει διπλώσει
Λες και θέλει στου μυαλού τις αυλακιές
Ο,τι γράφει το βιβλίο ν' αποτυπώσει.

Μαύρο χρώμα το τραπέζι,τα μαλλιά
Το παλτό, τα ωραία μάτια και τα φρύδια
Φόντο πλούσιο μία κίτρινη αντηλιά
Και στον άσπρο το γιακά κόκκινα φίδια.

Μα η καρέκλα αν είναι κόκκινο βαθύ
Κατακόκκινα ΚΙ αν ειν' και τα βιβλία
Μας δονεί το ερυθρό πούχει απλωθεί
Στων χειλιών την αναρχίνηστη ομιλία.

Σε ποια βάθη βυθισμένη είσαι κυρά;
Ποιες το διάβασμα κλειστές σου άνοιξε θύρες
Και ορμήσανε της σκέψης τα νερά
Και σε πνίγουν στις μεγάλες τους πλημμύρες;