ΔΕΥΤΕΡΑ

Κάθε Δευτέρα στη δουλειά πηγαίνοντας φοβάται
για το ρεπό της Κυριακής πως πρέπει να πληρώσει-
πως λόγο σ' έναν άτεγκτο κριτή πρέπει να δώσει
για δύο ώρες πιο πολύ που, Κυριακή, κοιμάται.

Αφήνοντας απείραχτα τα δυο βρασμένα αυγά του
νωρίτερα από άλλοτε εις τη δουλειά πηγαίνει
και τη φωνή του διευθυντή ν' ακούσει περιμένει
ενώ σωροί από χαρτιά στοιβάζονται μπροστά του.

Μα ως πάντοτε και σήμερα τίποτα δεν συμβαίνει.
Η μέρα όσο προχωρεί σαν πάντοτε βαραίνει
σαν πάντοτε λαλίστατο έρχεται το γκαρσόν

κι απ' το γραφείο το διπλανό θ' ακούσει όπου και να 'ναι
τον ήχο που στο πάτωμα κάνει το τιρμπουσόν
όταν, αφού ανοίγουνε τις σόδες, το πετάνε.