ΤΑΙΡΙΑΓΜΑ

Ήρθε η ώρα ένα ποίημα από τα τόσα που ’χει γράψει
άστεγο να τριγυρίζει δω και κει τώρα να πάψει
μιας και βρήκε και τη θέση και το χώρο που του πρέπει-
ένα χώρο που κανένας ζωντανός δε θα το βλέπει.

Σε νεκροταφείου μέσα τα στενά νωπά δρομάκια
όπου μόνο οι πεθαμένοι σεργιανάνε τα βραδάκια
μέσα κει, σε μία πλάκα ενός τάφου μαρμαρίνη
γράφτηκε το ποίημά του και για πάντα εκεί θα μείνει.

Κι οι νεκροί καθώς διαβαίνουν θα το βλέπουν με συμπόνια
και τους στίχους του απέξω θα τους μάθουν με τα χρόνια
και μοτίβο τους θα γίνει και τραγούδι αγαπημένο
όπως κάθε σαν και κείνο θλιβερό και πονεμένο.